Mikojan-Guriewicz MIG-3 to sowiecki, jednosilnikowy samolot myśliwski w układzie dolnopłata z usterzeniem klasycznym. Pierwszy prototyp oblatano 5 kwietnia 1942 roku i w tym samym roku ruszyła produkcja seryjna, która trwała do 1942. MIG-3 był rozwinięciem maszyny MIG-1, który z kolei brał swój początek w konstrukcji Polikarpowa o kryptonimie I-200. MIG-3 posiadał inny kształt skrzydeł oraz większy zasięg, poza tym był prawie nie do rozpoznania od MIG-1. Pierwotnie planowano wykorzystać silnik Mikulina AM-37, ale wobec jego niedopracowania zdecydowano się na silnik Mikulina AM-35A o mocy 1350KM. Nawet pomimo słabszej mocy, nowy samolot osiągnął na próbach w locie poziomym imponującą prędkość 651km/h! Co skłoniło dowództwo lotnictwa radzieckiego do jak najszybszego wprowadzenia maszyny do produkcji seryjnej. Ten pośpiech zaowocował licznymi "chorobami wieku dziecięcego" oraz ogólnym niedopracowaniem maszyny. Poza tym, MIG-3 był trudny w pilotażu i wymagał wysokiego stopnia wyszkolenia od pilota o co było trudno w ZSRR w tym czasie. Poza tym, w wyniku niestarannego wykonania, maszyny seryjne miały mniejszą prędkość maksymalną oraz większy opór aerodynamiczny. W sumie powstało ok.3300 maszyn MIG-1 i MIG-3. Samolot wyszedł z użycia do 1943 roku. Dane techniczne: długość: 8,25m, rozpiętość skrzydeł: 10,2m, wysokość: 3,32m, prędkość maksymalna: 621km/h, prędkość wznoszenia: 10,8m/s, zasięg maksymalny: 1195km, pułap maksymalny 11500m, uzbrojenie: stałe- 2 karabiny maszynowe SzKAS kal.7,62mm oraz 1 karabin maszynowy UBS kal.12,7mm, podwieszane-do 200 kg bomb.
Nie wiesz czym skleić model kartonowy?
Przeczytaj nasz poradnik poświęcony klejom w modelarstwie kartonowym
