Answer KH7-2007-01 Radzieckie działo samobieżne Su-76

Nie wiesz czym skleić model kartonowy?

Przeczytaj nasz poradnik poświęcony klejom w modelarstwie kartonowym

SU-76 to sowieckie działo samobieżne z okresu II wojny światowej. Pierwsze prototypy tego pojazdu powstały w 1942 r., a produkcja seryjna trwała od 1942 do 1945 roku. W jej toku powstało ok. 14.000 wozów tego typu. Masa bojowa tego działa samobieżnego w wersji podstawowej dochodziła do 10,2 tony. Napęd zapewniały dwa, sprzężone ze sobą silniki GAZ-202 o mocy 70 KM każdy. Uzbrojenie wozu składało się z armaty ZIS-3 kal. 76,2 mm.

Działo samobieżne SU-76 zostało opracowane na bazie czołgu lekkiego T-70. Pierwotnie zakładano, że SU-76 będzie pełniło zadania niszczyciela czołgów, ale w praktyce frontu wschodniego, bardzo często było używane do wspierania ogniem pośrednim i bezpośrednim własnej piechoty w obronie oraz natarciu. Chociaż zostało opracowanie stosunkowo szybko, by nie rzec pospiesznie, okazało się bronią bardzo udaną, stosunkowo tanią w produkcji oraz prostą w eksploatacji. Główną modyfikacją SU-76 był wóz oznaczony jako SU-76M (SU-15), w którym zdecydowano poprawiono niezawodność, zastosowano jedną skrzynię biegów dla obsługi obu silników oraz wydatnie zmniejszono poziom drgań w wozie. Wozy SU-76 były na szeroką skalę używane w czasie walk na froncie wschodnim, jak również – na mniejsza skalę – w czasie koreańskiej (1950-1953) przez siły zbrojne Korei Północnej.