Od chwili upadku królestwa i powstania Republiki Rzymskiej w 509 r. pne, armia rzymska miała charakter poborowy, a obowiązkiem obywatela była służba w legionach i stawianie się na comitia tributa. Wraz z reformami Mariusza z przełomu II/I w. pne. armia rzymska zyskała charakter de facto zawodowy, a do jej szeregów rekrutowano ochotników będących obywatelami rzymskimi. A tymi byli przede wszystkim mieszkańcy Italii, a także wielu miast w prowincjach. Z czasem, w okresie pryncypatu (od 31 lub 27 r. pne do 284 r. ne.) obywatelstwo rozszerzano na coraz większą liczbę ludności mieszkającej w prowincjach.
W I i II w. ne., każdy przyszły legionista, będący jeszcze rekrutem był wprowadzany do armii przez jej specjalnego wysłannika. Po przybyciu do obozu swego legionu, ów rekrut składał przysięgę i otrzymywał przydział do jednej z centurii. Przechodził również bardzo intensywne szkolenie wojskowe, obejmujące zarówno przemarsze (raz w miesiącu żołnierze pokonywali 30 km w pełnym ekwipunku – połowę dystansu maszerowali, a połowę musieli przebiec), budowę obozu, jazdę konną, pływanie, jak i przede wszystkim ćwiczenia z bronią.
Można przyjąć, że legionista rzymski zwłaszcza w I w., ale też w II w. ne. był zapewne najlepiej i najwszechstronniej wyszkolonym żołnierzem w Europie, który miał nad swoimi potencjalnymi przeciwnikami także nie małą przewagę w uzbrojeniu. Służba trwała wówczas 20 lat, a legionista otrzymywał 3-krotnie większy żołd od żołnierzy z wojsk pomocniczych (tzw. auxilia). Teoretycznie, do II w. ne. legionista nie mógł się żenić, ale zakaz ten często obchodzono, a przełożeni przymykali oczy na małżeństwa swoich podkomendnych.
Centurion (łac. centurio) to stanowisko dowódcze (dzisiaj można by rzec, stopień oficerski) w strukturze legionu rzymskiego doby Republiki i Cesarstwa, znajdujące się w strukturze dowodzenia poniżej trybuna wojskowego i legata. W okresie Republiki centurionowie legionu byli wybierani przede wszystkim przez żołnierzy. W okresie cesarstwa, centurion niemal zawsze był mianowany przez legata legionu. Centurion, jak sama nazwa wskazuje, w okresie Republiki, dowodził centurią, czyli jednostką taktyczną złożoną z ok. 80-100 ludzi. Dwóch centurionów dowodziło z kolei manipułem. W okresie Cesarstwa centurionowie dowodzili także kohortami, czyli jednostką taktyczną w sile od 500 do 800 ludzi. W czasach wczesnego Cesarstwa w legionie służyło 59 centurionów, a najważniejszym z nich był Primus Pilus – centurion najczęściej o najdłuższym stażu służby w legionie i największym doświadczeniu bojowym. Pełnił tę funkcję przez rok i po tym czasie albo był zwalniany ze stanowiska albo awansowany. Przyjmuje się często, że tak w okresie Republiki, jak i Cesarstwa, centurionowie stanowili kościec legionu.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
