W jednostkach frontowych Armii Czerwonej w toku wojny niemiecko-radzieckiej 1941-1945 służyły jednostki rozpoznawcze nazywane Razwiedczikami (w j. rosyjskim, pisanym alfabetem łacińskim to Voyennaya Razvyedka). Oddziały te były przydzielane przede wszystkim do jednostek piechoty w sile batalionu na dywizję, kompanii na brygadę oraz plutonu na pułk. Struktura organizacyjna jednostek Razwiedczików nie odbiegała w znaczący sposób od formacji regularnej piechoty. Natomiast ich rola na polu walki była diametralnie inna. Formacje te były bowiem traktowane jako, swoiste „oczy i uszy” dowódcy formacji, której podlegały. Warto dodać, że ich żołnierze byli znacznie lepiej wyszkoleni od regularnych oddziałów piechoty, a do ich zadań należało zbieranie informacji na tyłach wroga czy obserwowanie jego ruchów i przemarszów. Warto dodać, że po 1943 r. Razwiedczicy stosowali mundury pokryte plamami maskującymi, a na ich wyposażenie dominowała lekka broń maszynowa, np. pistolet maszynowy PPsZ oraz lekki karabin maszynowy Diegtariewa kal. 7,62 mm. Często jednak walczyli też sprzętem zdobycznym.
Armia Czerwona w latach 20. i – zwłaszcza – latach 30. XX wieku przechodziła gwałtowny rozwój, jeżeli idzie o zwiększanie swoich etatów, jak również o rosnące nasycenie broniami technicznymi, przede wszystkim bronią pancerną. Jednocześnie jednak, w przeciwieństwie do na przykład armii niemieckiej, przykładano w niej dużą rolę do działania strzelców wyborowych i snajperów. Starano się rozwijać uzbrojenie, doktrynę ich użycia oraz taktykę. W toku II wojny światowej radzieccy snajperzy i snajperki (w Armii Czerwonej także kobiety mogły odbyć specjalistyczny trening) okazali się dla Niemców trudnym przeciwnikiem. Przyjmuje się, że w okresie 1941-1945 aż ok. 430.000 ludzi (łącznie z partyzantami) przeszło specjalny trening strzelecki Armii Czerwonej, a ok. 9.500 przeszły dalsze szkolenie specjalistyczne. Radzieccy snajperzy mieli na celu eliminowanie podoficerów i – zwłaszcza – oficerów armii niemieckiej. Wykorzystywali różne rodzaje broni strzeleckiej, ale najczęściej stosowali karabiny Mosin kal. 7,62 mm ze sprzętem optycznym czy karabin półautomatyczny SVT-40, też ze specjalną lunetą. Warto dodać, że w toku II wojny światowej Armia Czerwona miała wielu świetnych snajperów i snajperek, wśród nich między innymi Wasilija Zajcewa, Iwana Sidorenko, Ludmiłę Pawliczenko czy Tatianę Baramzinową.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
