Brytyjska 1. Dywizja Spadochronowa (ang. 1st Airborne Division) nazywana potocznie Czerwonymi Diabłami została sformowana w 1941 roku. Jednostka zyskała sobie status elitarnej na co złożyło się kilka powodów: spory udział przy jej tworzeniu mieli żołnierze SAS, (którzy tworzyli zresztą jej 1 batalion spadochronowy), żołnierze formacji przechodzili bardzo wymagający trening, jak również cechowali się wysokimi walorami bojowymi. Z inicjatywą jej stworzenia wyszedł premier Wielkiej Brytanii Winston Churchill, będący pod wrażeniem niemieckich dokonań na Krecie w 1941 r., a jej pierwszym dowódcą był gen. Frederick A. M. Browning. Pierwsze operacje prowadzone przed pododdziały dywizji to rajdy przeprowadzone na obszary okupowanej przez Niemców Francji oraz Norwegii. W 1942 r. część jednostki została przerzucona do Afryki Północnej gdzie walczyła w Tunezji. Brygada z 1. Dywizji Spadochronowej została też użyta w czasie lądownia na Sycylii w lipcu 1943 roku oraz na płw. Apenińskim – też w 1943 roku. Co ciekawe, dywizja nie wzięła udziału w toku lądowania w Normandii w czerwcu 1944 r., natomiast została wykorzystana w nieudanej operacji Market-Garden z września tego samego roku. W toku operacji poniosła bardzo wysokie straty. Jednostka została rozwiązana w listopadzie 1945 roku.
Operacja Market Garden została rozegrana w dniach od 17-26 września 1944 roku na terenie dzisiejszej Holandii. Po stronie alianckiej w operację było zaangażowanych ok. 85.00 ludzi, w tym polska 1. Samodzielna Brygada Spadochronowa, pod dowództwem gen. Stanisława Sosabowskiego. Warto jednak dodać, że liczba żołnierzy zaangażowanych w operację bywa różnie szacowana i podawana. Siły niemieckie pośrednio i bezpośrednio zaangażowane w operację są z kolei też tylko szacowane na od 70.000 do 100.000 ludzi. Głównym inicjatorem przeprowadzenia tej operacji był brytyjski marszałek Bernard Law Montgomery, który dążył do opanowania mostów na terenie Holandii prowadzących do przemysłowego serca Niemiec – Zagłębia Ruhry – i wkroczenia do III Rzeszy od północy, a tym samym jak najszybszego zakończenia II wojny światowej. Kluczem do powodzenia operacji było zwłaszcza szybkie uchwycenie niezniszczonych mostów na Renie. Operacja od samego początku była obarczona sporym ryzykiem i zakładała niewielki margines błędu. Nawet wśród oficerów brytyjskich pojawiali się jej przeciwnicy. Jednak Montgomery przekonał do niej naczelnego dowódcę alianckiego na zachodnio-europejskim teatrze działań wojennych – gen. D. D. Eisenhowera – co oznaczało rozpoczęcie operacji. Pomimo początkowych sukcesów, operacja zakończyła się całkowitą porażką (wbrew późniejszym wypowiedziom) Montgomeryego i wysokimi stratami po stronie aliantów. Symbolem klęski całej operacji była przede wszystkim bitwa o Arnhem (17-25 września), zakończona odwrotem elitarnej brytyjskiej 1. Dywizji Spadochronowej, która w toku tej bitwy została niemal doszczętnie rozbita przez wojska niemieckie. Sumaryczne straty alianckie szacuje się na ok. 15.000-17.00 zabitych, rannych i wziętych do niewoli. Niemcy stracili – wg. różnych szacunków – od ok. 3.500 do ok. 13.00 ludzi.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat