Węgierskie siły powietrzne (węg. Magyar Légierő) zostały sformowane w 1918 r., niemal natychmiast po rozpadzie monarchii austrowęgierskiej, lecz w wyniku traktatu pokojowego z Trianon (1920 r.), państwu węgierskiemu zabroniono posiadania sił powietrznych – podobnie jak Republice Weimarskiej. Jednak węgierscy decydenci wojskowi, ale też polityczni, dążyli do obejścia tego zakazu co znalazło odzwierciedlenie w hojnie dotowanym cywilnym lotnictwie sportowym, wyczynowym oraz w powstawaniu licznych aeroklubów w okresie międzywojennym. Tam wyszkolona kadra, w niemałej części, stała się podstawą zasobów kadrowych węgierskich królewskich sił powietrznych powołanych oficjalnie do życia dopiero w 1938 r., które jednak już w styczniu 1939 r. stały się niezależnym rodzajem sił zbrojnych.
W okresie II wojny światowej, węgierscy piloci walczyli przede wszystkim w Jugosławii w 1941 r., a od czerwca tego roku – przeciwko Związkowi Radzieckiemu. Od przełomu lat 1943/1944 część węgierskich sił powietrznych była zmuszona walczyć z alianckimi nalotami bombowymi, w których to zmaganiach zasłynęła elitarna 101. grupa myśliwska (węg. 101. Honi Légvédelmi Vadászrepülő Osztály) „Puma”. Przyjmuje się, że jednostka ta w okresie 1944-1945 zestrzeliła w sumie 111 maszyn alianckich, w tym: 64 bombowce strategiczne oraz 47 myśliwców! Piloci węgierskich sił powietrznych latali w czasie II wojny światowej na maszynach przede wszystkim produkcji włoskiej i niemieckiej, takich jak na przykład: Fiat CR.32, Fiat CR.42, Caproni Ca.135, Me-109, Me-110 czy He-111. Wśród węgierskich asów myśliwskich można wskazać chociażby: Lajosa Budaya (9 zestrzeleń), Lajosa Totha (28 zestrzeleń) czy Dezső Szentgyörgyi (29 wiktorii powietrznych).
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
