RAF (pełna angielska nazwa: Royal Air Force) to brytyjskie siły powietrzne, które zaczęły nosić taką nazwę w kwietniu 1918 roku. Wcześniej nosiło miano Royal Flying Corps. Od kwietnia 1918 r. stały się również niezależnymi siłami powietrznymi, nie podlegającymi dowództwu armii lądowej czy marynarki wojennej. Przez znaczną część okresu międzywojennego, RAF nie brał udziału w żadnym poważniejszym konflikcie militarnym zajmując się przede wszystkim zadaniami komunikacyjnymi i transportowymi. Jednak w obliczu rosnącego zagrożenia ze strony nazistowskich Niemiec, w 1936 r. przeprowadzono reorganizację RAF wyodrębniając w jego łonie trzy dowództwa: obrony wybrzeża, myśliwskie oraz bombowe. Od połowy lat 30. XX wieku rozpoczęto też proces wdrażania nowych typów samolotów, jak chociażby Hawker Hurricane (oblot prototypu w 1935 r.) czy Supermarine Spitfire (oblot prototypu w 1936 r.). Rozpoczęto też i kontynuowano ze sporymi sukcesami proces budowy sieci radarowej na terenie Anglii i Szkocji, która z czasem została nazwana Chain Home. Dywizjony RAF wzięły udział w działaniach bojowych od początku II wojny światowej, a za największy sukces brytyjskich sił powietrznych uważa się zwycięstwo w Bitwie o Anglię (1940 r.), odniesione pomimo przewagi liczebnej po stronie niemieckiej, a przy wsparciu pilotów z wielu krajów – w tym z Polski. Warto dodać, że w toku tych zmagań poddano głębokiej reformie taktykę walki myśliwskiej. RAF położył też wielkie zasługi w obronie powietrznej Malty przez włoskimi i niemieckimi siłami powietrznymi. Współuczestniczył też we właściwie każdej, większej brytyjskiej ofensywie lądowej od 1942 do 1945 roku. Samodzielnie, a później wraz z bombowcami amerykańskimi, realizował bombardowania strategiczne Niemiec. Bez wątpienia RAF w toku II wojny światowej okazał się jednymi z najpotężniejszych sił powietrznych w toku tego konfliktu.
RAF (pełna angielska nazwa: Royal Air Force) to brytyjskie siły powietrzne, które zaczęły nosić taką nazwę w kwietniu 1918 roku. Wcześniej nosiło miano Royal Flying Corps. Od kwietnia 1918 r. stały się również niezależnymi siłami powietrznymi, nie podlegającymi dowództwu armii lądowej czy marynarki wojennej. Warto dodać, że w chwili zakończenia Wielkiej Wojny RAF liczył ok. 4 tys. pilotów i aż ok. 115 tys. ludzi personelu naziemnego. W okresie międzywojennym jego liczebność zdecydowanie spadła, a ich udział w lokalnych nawet konfliktach zbrojnych był stosunkowo mały. Jednak w obliczu nadchodzącej wojny w 1936 r. przeprowadzono reorganizację RAF wyodrębniając w jego łonie trzy dowództwa: obrony wybrzeża (ang. Coastal Command), myśliwskie (ang. Fighter Command) oraz bombowe (ang. Bomber Command). Rozwijano również budowę sieci radarowej o nazwie Chain Home, która oddała nieocenione usługi w czasie bitwy o Anglię w 1940 roku. W toku II wojny światowej liczbę personelu RAF nieustannie rosła, sięgając w szczytowym momencie w 1944 r. ponad 1,1 miliona ludzi! Rzecz jasna ogromna ich część była żołnierzami poborowymi po odpowiednim przeszkoleniu. Także struktura organizacyjna RAF ulegała zmianie – za przykład można wskazać podział Fighter Command pod koniec 1943 r. na Air Defence Great Britain (siły wydzielone do obrony Wysp Brytyjskich) oraz 2 Tactical Air Force (siły wydzielone do wspierania wojsk lądowych).
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
