Zestaw zawiera plastikowy modele uzbrojenia rosyjskich samolotów.
AA-10 Alamo (inne nazwy: R-27 Wympieł) to pocisk kierowany klasy powietrze-powietrze produkcji radzieckiej, a obecnie rosyjskiej, z okresu Zimnej Wojny oraz czasów współczesnych. Pocisk wszedł do linii w 1983 roku. Długość pocisku wynosi 408 cm przy średnicy 23 centymetrów. Masa pocisku gotowego do strzału wynosi ok. 253 kg, przy czym masa głowicy bojowej wynosi 39 kilogramów. Natomiast zasięg skutecznego strzału wacha się w zależności od wersji i wynosi od 80 km (wersja R-27T) do ok. 170 km (wersja R-27EM)
Prace rozwojowe nad prezentowanym pociskiem rozpoczęły się w 1972 r., a w ich toku dążono do stworzenia pocisku powietrze-powietrze przeznaczonego do niszczenia celów na średnich i długich dystansach, jak również starano się, aby osiągał możliwie jak największą prędkość maksymalną. Zastosowano również niekonwencjonalny układ aerodynamiczny pocisku. W toku produkcji powstało kilka wersji pocisku R-27. Pierwszą z nich był pocisk R-27R, czyli wersja podstawowa z półaktywnym, radarowym systemem naprowadzającym o zasięgu do 80 km (w kodzie NATO: Alamo-A). Równolegle powstała wersja naprowadzana termicznie o oznaczeniu R-27T (w kodzie NATO: Alamo-B). Pojawiła się też wersja R-27P, czyli pocisk z pasywną głowicą naprowadzającą (w kodzie NATO: Alamo-D). Różne wariantu pocisku AA-10 Alamo, mogą być stosowane na takich maszynach jak MiG-29 czy Su-27.
KAB-500L jest współczesną, rosyjską (pierwotnie radziecką) bombą lotniczą ogólne przeznaczenia, opadającą swobodnie – naprowadzaną laserowo. Długość bomby wynosi 305 cm, przy średnicy 400 milimetrów. Masa własna wynosi 525 kilogramów, a zasięg broni to 9 kilometrów. KAB-500L została opracowana na podstawie bomby lotniczej ogólnego przeznaczenia KAB-500, a po raz pierwszy trafiła do linii w 1975 roku. Jest przeznaczona do precyzyjnego niszczenia stanowisk artylerii przeciwnika, jego punktów dowodzenia czy wszelkiego rodzaju umocnionych punktów oporu wroga. Co do zasady działania jest podobna do amerykańskich bomb kierowanych z rodziny Paveway. KAB-500L posiada głowicę naprowadzającą 27N oraz sensory CIS. Posiada również półaktywną, naprowadzającą głowicę laserową, która wymaga podświetlenia celu znacznikiem laserowym. Bomba może zrzucana tylko przy prędkościach poddźwiękowych z wysokości od 500 do 5000 metrów. Bron tego typu była na szeroko skalę stosowana w toku obu wojen w Czeczenii (1994-1996 i od 1999 r.). Jej nosicielami był zwłaszcza samoloty MiG-27 oraz Su-24.
AA-11 Archer (inna nazwa: R-73) to pocisk kierowany klasy powietrze-powietrze produkcji radzieckiej, a obecnie rosyjskiej, z okresu Zimnej Wojny oraz czasów współczesnych. Pocisk wszedł do linii w latach 1984-1985. Jego długość wynosi 290 cm, przy średnicy 17 centymetrów. Masa pocisku gotowego do strzału wynosi ok. 105 kg, przy czym masa głowicy bojowej wynosi 7,4 kilogramów. Natomiast zasięg skutecznego strzału dochodzi do 30-40 kilometrów, w zależności od wersji.
Prace rozwojowe nad pociskiem AA-11 Archer rozpoczęły się w 1973 r., a ich celem było opracowanie nowego pocisku powietrze-powietrze krótkiego zasięgu, mającego zastąpić w linii pociski AA-8 Aphid. W stosunku do swego poprzednika, AA-11 Archer cechował się wyraźnie większymi rozmiarami, ale także był w stanie przenosić głowicę bojową o zdecydowanie większej masie, jak również miał wydatnie poprawiony zasięg skutecznego strzału. Dzięki zastosowaniu sterowaniu gazodynamicznemu jest uznawany za pocisk wysoce manewrowy, prawdopodobnie przewyższający na tej płaszczyźnie pocisk AIM-9 Sidewinder wcześniejszych wersji. Natomiast podobnie, jak AA-8 był pociskiem w pełni samonaprowadzającym, określanym jako „wystrzel i zapomnij” (ang. fire and forget). Różne warianti pocisku AA-11 Archer, mogą być stosowane na takich maszynach jak: MiG-21, MiG-29, Su-27, Su-35, ale też Mi-24 czy Ka-50.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat