Aichi B7A to japoński, jednosilnikowy, pokładowy samolot torpedowy i bombowiec nurkujący, o układzie dolnopłata z odwróconym skrzydłem mewy (podobnie jak Ju-87 Stuka), o konstrukcji metalowej z późnego okresu II wojny światowej. W roku 1941 lotnictwo morskie imperium japońskiego przedstawiło bardzo wysokie wymagania techniczne na bombowiec pokładowy, mający zastąpić samoloty bombowo-torpedowe Nakajima B6N oraz bombowce nurkujące Yokosuka D4Y. Nowe samoloty miały operować z lotniskowców klasy Taiho. Odpowiedzią firmy Aichi był projekt AM-23. W maju 1942r. pierwszy z dziewięciu prototypów B7A1 uniósł się w powietrze. Jednak prace konstrukcyjne nieustannie się opóźniały z powodu kłopotów z silnikiem Nakajima NK9C Homare 12. W rezultacie czego dopiero w kwietniu 1944r. samolot trafił do produkcji seryjnej jako B7A2. Maszyna okazałą się bardzo dobra i łatwa w pilotażu oraz dysponowała doskonałymi osiągami. Mimo iż zaplanowano produkcję w trzech fabrykach, jedynie dwie podjęły produkcję seryjną, budując zaledwie 105 samolotów (w tym zakłady Aichi 80 sztuk; Zakłady Uzbrojenia Marynarki Wojennej 25 sztuk). Maszyny musiały operować z lotnisk lądowych, gdyż w owym czasie japońska marynarka nie dysponowała żadnym zdolnym do służby lotniskowcem. Dane techniczne: długość: 11,49m, rozpiętość skrzydeł: 14,4m, wysokość: 4,07m, prędkość maksymalna: 567km/h, prędkość wznoszenia: 9,6m/s, zasięg maksymalny: 3038km, pułap maksymalny: 11250m, uzbrojenie: stałe-2 działka Typ 99 kal.20mm, 1 karabin maszynowy Typ 13 kal.7,92mm, podwieszane-torpeda o wadze 800 kg lub taki sam ładunek bomb.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
