Pierwszą jednostką paramilitarną, która miała w nazwie skrót SS (niem. Schutz Staffel) była osobista ochrona dyktatora III Rzeszy o nazwie Leibstandarte Adolf Hitler, która została oficjalnie sformowana w 1933 roku. Od 1934 r. SS był formacją niezależną, na której czele stał Heinrich Himmler. Z czasem sformowano dalsze jednostki SS, między innymi SS-Totenkopfverbände oraz SS-Verfügungstruppe. Warto dodać, że ta ostatnia była szkolona podobnie do regularnych jednostek piechoty Wehrmachtu. Na stosunkowo niewielką skalę jednostek SS użyto bojowo w czasie walk w Polsce w 1939 r. oraz w kampanii francuskiej w 1940 roku. Pierwsze jednostki przeznaczone od początku do walk na froncie utworzono w połowie 1940 r. nadając im określenie Waffen SS. Początkowo werbunek do nich był ochotniczy, przeprowadzany także wśród ludności nie-niemieckiej, ale z czasem zaczęto stosować obowiązkowy pobór. W ramach Waffen-SS sformowano wiele dywizji o różnej wartości bojowej. Niemniej kilka z nich (np. 1 Dywizję Pancerną SS LAH, 2 Dywizję Pancerną SS Das Reich czy 12 Dywizję Pancerną SS Hitlerjugend) można uznać za jednostki elitarne, o bardzo wysokiej wartości bojowej i często wyposażone w najlepszy dostępny sprzęt. Swe niemałe walory wykazały nie tylko na froncie wschodnim (1941-1945), zwłaszcza w toku walk pod Charkowem w 1943 r., ale też w toku bojów we Francji w 1944 roku. Inna sprawa, że jakość kadry dowódczej tych jednostek była w niejednym przypadku dyskusyjna, a wielu żołnierzy Waffen-SS dopuściło się w toku II wojny światowej zbrodni wojennych.
Fallschirmjäger to zbiorcze określenie niemieckich jednostek powietrznodesantowych z okresu międzywojennego i II wojny światowej. Pierwszy oddział spadochronowy zorganizowano w nazistowskich Niemczech w 1936 r. – być może pod wpływem obserwacji poczynionych w toku radzieckich manewrów z roku poprzedniego. Pierwsze oddział spadochroniarzy powstał z inicjatywy Hermana Göringa i został przydzielony do Luftwaffe. Rok później (1937 r.) powstała pierwsza jednostka tego typu podporządkowana Wehrmachtowi, a dokładnie wojskom lądowym. W 1938 r. jednostki te połączono i rozbudowano tworząc 7. Dywizję Lotniczą pod dowództwem gen. Kurta Studenta. W jej skład wchodziła piechota spadochronowa, wojska szkolone do transportu szybowcami oraz piechota transportowana na pole walki samolotami. W toku II wojny światowej powstały kolejne jednostki Fallschirmjäger, m.in. w 1943 r. na bazie 7. Dywizji Lotniczej powstała 1. oraz 2. Dywizje Spadochronowe. W okresie 1939-1941 niemieccy Fallschirmjäger byli wykorzystywani zgodnie ze swym przeznaczeniem (np. w toku walk na Zachodzie Europy w 1940 roku), ale po wysokich stratach poniesionych w toku walk na Krecie w 1941 r. niemieckie wojska spadochronowe zaczęto wykorzystywać przed wszystkim jako elitarne jednostki piechoty, w której to roli sprawdziły się zresztą bardzo dobrze, zyskując wśród Aliantów przydomek „Zielonych Diabłów”.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat