Pierwszą jednostką paramilitarną, która miała w nazwie skrót SS (niem. Schutz Staffel) była osobista ochrona dyktatora III Rzeszy o nazwie Leibstandarte Adolf Hitler, która została oficjalnie sformowana w 1933 roku. Od 1934 r. SS był formacją niezależną, na której czele stał Heinrich Himmler. Z czasem sformowano dalsze jednostki SS, między innymi SS-Totenkopfverbände oraz SS-Verfügungstruppe. Warto dodać, że ta ostatnia była szkolona podobnie do regularnych jednostek piechoty Wehrmachtu. Na stosunkowo niewielką skalę jednostek SS użyto bojowo w czasie walk w Polsce w 1939 r. oraz w kampanii francuskiej w 1940 roku. Pierwsze jednostki przeznaczone od początku do walk na froncie utworzono w połowie 1940 r. nadając im określenie Waffen SS. Początkowo werbunek do nich był ochotniczy, przeprowadzany także wśród ludności nie-niemieckiej, ale z czasem zaczęto stosować obowiązkowy pobór. W ramach Waffen-SS sformowano wiele dywizji o różnej wartości bojowej. Niemniej kilka z nich (np. 1 Dywizję Pancerną SS LAH, 2 Dywizję Pancerną SS Das Reich czy 12 Dywizję Pancerną SS Hitlerjugend) można uznać za jednostki elitarne, o bardzo wysokiej wartości bojowej i często wyposażone w najlepszy dostępny sprzęt. Swe niemałe walory wykazały nie tylko na froncie wschodnim (1941-1945), zwłaszcza w toku walk pod Charkowem w 1943 r., ale też w toku bojów we Francji w 1944 roku. Inna sprawa, że jakość kadry dowódczej tych jednostek była w niejednym przypadku dyskusyjna, a wielu żołnierzy Waffen-SS dopuściło się w toku II wojny światowej zbrodni wojennych.
Rozwój niemieckiej broni pancernej, w tym samochodów pancernych i pojazdów opancerzonych, był wyraźnie regulowany i hamowany ograniczeniami traktatu wersalskiego z 1919 roku. Ten stan rzeczy uległ radykalnej zmianie po objęciu władzy przez nazistów w 1933 r. i rozpoczęciu programu właściwie niczym nie ograniczonych zbrojeń. W efekcie tegoż w 1935 r. zaczęły wchodzić do linii pierwsze, udane, czterokołowe pojazdy opancerzone Sd.Kfz.221/222/223, a krótko później wozy z rodziny Sd.Kfz.231 na podwoziu ośmiokołowym. Jednocześnie dążono do wycofania z linii i ograniczano produkcję wozów także oznaczonych jako Sd.Kfz.231, ale na podwoziu sześciokołowym. Wszystkie te pojazdy już w pierwszych kampaniach II wojny światowej okazały się bardzo użyteczne, zwłaszcza w działaniach rozpoznawczych, ale też jako pojazdy łączności radiowej czy dowodzenia w swych wersjach specjalistycznych. W toku II wojny światowej wojska niemieckie wprowadziły do linii rzecz jasna nowe samochody pancerne, z których na szczególną uwagę zasługuje Sd.Kfz.234. Warto dodać, że niemieckie samochody pancerne służyły przede wszystkim w dywizjach pancernych, a od 1943 r. także w dywizjach grenadierów pancernych, ale też w dywizjach piechoty w ich dywizjonach rozpoznawczych.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
