Delta IV były radzieckimi okrętami podwodnymi o napędzie atomowym – nosicielami rakietowych pocisków balistycznych (SSBN), które były budowane od 1984 lub 1985 roku w stoczni w mieście Siewierodwińsk. Szacuje się, że powstało siedem jednostek tej klasy. Długość okrętu klasy Delta IV wynosi 164 m, szerokość 12 m, a wyporność podwodna dochodzi do 13.550 ton. Maksymalna prędkość podwodna to ok. 24-25 węzłów. Główne uzbrojenie jednostek tej klasy stanowi 16 wyrzutni dla rakiet balistycznych SS-N-23 (R-29RM) oraz 6 wyrzutni torpedowych kal. 533 mm.
Okręty typu Delta IV (projekt 667 BDRM) zostały skonstruowane jako rozwinięcie okrętów Delta III. W stosunku do swych poprzedników były dłuższe o ok. 10 metrów oraz mogły odpalać nowocześniejsze, pociski balistyczne o większej sile rażenie (SS-N-23), zdolne razić cele na dystansie 8.300 kilometrów. Pociski te, podobnie jak SS-N-18 stosowane na okrętach Delta III, były pociskami typu MIRV czyli pociskami z kilkoma głowicami jądrowymi, które można było wycelować w różne cele powierzchniowe. Jednostki klasy Delta IV posiadały też nieco zmieniony zestaw hydrolokatorów oraz inny system zarządzania walką o nazwie Omnibus BDRM. Najpewniej, w chwili obecnej, w marynarce wojennej Federacji Rosyjskiej pozostaje pięć jednostek tego typu.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat