Armia spartańska była uważana w świecie greckim okresu klasycznego, a zwłaszcza w VI-V w. pne, za najlepszą. Miano to nosiła jak najbardziej zasłużenie. Jej liczebność na początku wojen grecko-perskich, a zatem w początkach V w pne jest szacowana na 9.000-10.000 żołnierzy, których prowadził do walki jeden z królów spartańskich. Pełnoprawny obywatel spartańskiego polis, czyli spartiata, szykował się do walki i szeroko rozumianej wojny, już od 7 roku życia, kiedy to zaczynało się jego wojskowe szkolenie (gr. agoge). Trwało ono do 21 roku życia Spartiaty i obejmowało nieustanne ćwiczenia fizyczne, przyzwyczajanie przyszłego wojownika do trudów walki, głodu i chłodu, ale też uczyło koleżeństwa i surowej dyscypliny. W wyniku agoge żołnierze spartańscy cechowali się bardzo wysokim, nieosiągalnym w innych armiach greckich polis, morale, dosłownie żelazną dyscypliną, ale też byli de facto zawodowymi żołnierzami świetnie znającymi swoje rzemiosło. W okresie VI-V w. pne walczyli w szyku falangi. Każdy z nich był hoplitą wyposażonym w hoplon, hełm z brązu (bardzo często typu korynckiego), pancerze (np. tzw. pancerze atlety) i nagolenice, ale też włócznię i miecz. Wojsko spartańskie wykazało swoją wielką odwagę i lojalność wobec dowódcy (króla Leonidasa) przede wszystkim w toku bitwy pod Termopilami (480 r. pne), natomiast niesamowicie wysoką wartość bojową – w bitwie pod Platejami w 479 r. pne.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat