Piper L4 (Piper Cub) to amerykański, lekki samolot transportowy i obserwacyjny w układzie górnopłata, o konstrukcji mieszanej ze stałym podwoziem i usterzeniem klasycznym z okresu II wojny światowej. Korzenie L4 sięgają cywilnego prototypu o oznaczeniu E-2, który wzniósł się w powietrze po raz pierwszy we wrześniu 1930r., a który to w latach 30. doczekał się produkcji seryjnej i licznych wersji rozwojowych (min. J-2, J-3 czy J-5). W 1941 roku wersja J-3 została zaadaptowana do potrzeb USAF i oznaczona jako O-59, a ostatecznie jako L4. Powstało kilka wersji rozwojowych, z których pierwsza to L4A lepiej przystosowana do obserwacji pola walki poprzez zwiększenia oszklenia kabiny. Jako napęd wykorzystywano bardzo wiele silników min. Continental A-65-8. Maszyna była szeroka wykorzystywana przez armię amerykańską w Europie jako podstawowy samolot łącznikowy oraz obserwacji pola walki. Wykorzystywano ją zarówno w Afryce Północnej, jak i później we Włoszech i w Normandii. Maszyna uzyskała przydomek Grasshopper (ang. pasikonik). Wszystkich wersji tego samolotu powstało ok.20000 sztuk! Dane techniczne: długość: 6,83m, rozpiętość skrzydeł: 10,74m, wysokość: 2,03m, prędkość maksymalna: 140km/h, prędkość wznoszenia: 2,3m/s, pułap praktyczny: 3500m, zasięg maksymalny: 354km.
Nie wiesz czym skleić model kartonowy?
Przeczytaj nasz poradnik poświęcony klejom w modelarstwie kartonowym
