Określenie „Pin-Up Girls” wywodzi się z trendu wyraźnie dostrzeganego w latach 40. i 50. XX wieku na terenie Stanów Zjednoczonych. Dotyczy ono plakatów wieszanych przez mężczyzn z różnych klas społecznych (najczęściej przez pracowników fizycznych albo żołnierzy, choć nie tylko!) ze specyficznie ubranymi oraz umalowanymi kobietami o wyraźnym zabarwieniu erotycznym. Dodajmy, że chociaż owe plakaty miały podtekst erotyczny, to jednak nie były traktowane jako pornografia, która w ówczesnych USA była zakazana. Owe „Kobiety z Plakatów”, czyli właśnie Pin-Up Girls, były zawsze uśmiechnięte, nosiły albo rozkloszowane, luźne sukienki w grochy czy paski albo też bardzo skąpą bielizną, tudzież stroje kąpielowe. Często przedstawiano je w krótkich spodenkach z podwyższonym stanem. Rzecz jasna stroje Pin-Up Girls były tak przedstawione, aby odkrywać jak najwięcej ciała modelek. Dodajmy, że także liczne, oficjalne zdjęcia Marilyn Monroe są utrzymane w tej stylistyce. Także stosowany makijaż był bardzo wyraźny z podkreślonymi czerwoną szminką ustami oraz mocnymi, czarnymi kreskami nad górnymi powiekami. Warto dodać, że od początku XXI wieku jest dostrzegalna ponowna moda na stylizacje i makijaż utrzymany w duchu Pin-Up Girls.
Gebirgsjäger (często określeni w Polsce jako strzelcy alpejscy) to doborowe oddziały austriackiej oraz niemieckiej, lekkiej piechoty przeznaczone do operowania w górach. Przyjmuje się, że historia Gebirgsjäger w armii niemieckiej rozpoczęła się w listopadzie 1914 r., kiedy to sformowano pierwsze bataliony tego typu piechoty. W okresie II wojny światowej armia niemiecka dalej posiadała jednostki tego typu, formując z nich w sumie aż 10 dywizji, które z różnym natężeniem były wykorzystywane w walkach. Wyposażenie jednostek Gebirgsjäger w okresie II wojny światowej było zbliżone do formacji tradycyjnych piechoty, ale generalnie strzelcy alpejscy posiadali większą ilość broni maszynowej (lekkiej i ciężkiej – np. MG34 czy MG42) oraz większą ilość lekkiej artylerii czy moździerzy. Ich ekwipunek był również dostosowany do operowania w terenie wysokogórskim i przy bardoz niskich temperaturach, a ich trening był znacznie trudniejszy niż zwykłego piechura. Jednostki Gebirgsjäger zostały użyte na dużą skalę w toku walk w Norwegii w 1940 r., w czasie walk na Bałkanach i na Krecie w 1941 r., ale też w kampanii włoskiej (1943-1945) oraz na froncie wschodnim, zwłaszcza na Kaukazie (1942-1943) oraz w jego północnej części, na granicy fińsko-radzieckiej. Warto dodać, że znakiem wyróżniającym niemieckich Gebirgsjäger jest insygnium przedstawiające szarotkę (niem. Edelweiss). Warto dodać, że tradycje Gebirgsjäger są obecnie kontynuowane w niemieckiej Bundeswehrze.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat