Decydujący wpływ na kształtowanie się organizacji oraz taktyki niemieckiej piechoty przed wybuchem II wojny światowej miały z jednej strony doświadczenia wypływające z poprzedniej wojny światowej, ale też prace teoretyczne powstające w latach 20. i 30. XX wieku, które często podkreślały konieczność postrzegania niemieckiej piechoty jako narzędzia prowadzenia wojny ofensywnej. Wpływało to zarówno na wyposażenie, jak i organizację niemieckiej dywizji piechoty, która w toku kampanii wrześniowej z 1939 roku liczyła 3 pułki piechoty, z których każdy dzielił się na 3 bataliony piechoty, kompanię artylerii oraz kompanię przeciwpancerną. Do tego dochodziły liczne jednostki wsparcia, między innymi: pułk artylerii z 4 dywizjonami artylerii (w tym jednym ciężkiej), batalion przeciwpancerny, batalion saperów czy batalion łączności. W sumie dywizja piechoty tzw. I fali mobilizacyjnej liczyła ok. 17.700 ludzi i posiadała znaczący komponent artyleryjski, ale też była obficie wyposażona w broń maszynową. Posiadała też nowoczesne i wydajne – jak na owe czasy – środki łączności i dowodzenia. W toku wojny dywizje piechoty ulegały transformacji – w 1943 r. część z nich została przekształcona w dywizje grenadierów pancernych. Natomiast od 1943 r. standardowa dywizja „tradycyjnej” piechoty liczyła ok. 12.500 ludzi (a nie ok. 17.700 ludzi jak w 1939 r.), zmniejszono też w niej komponent artyleryjski – zwłaszcza artylerii ciężkiej – natomiast znacząco poprawiono obronę przeciwpancerną. Przyjmuje się, że w toku całej II wojny światowej w Wehrmachcie służyło ok. 350 dywizji piechoty.
Węgry już od 1920 r. były rządzone w sposób daleki od demokratycznego przez Miklosa Horthy’ego, którego zapatrywanie polityczne można określić jako prawicowe i konserwatywne. Dążył też wyraźnie do podważenia układu pokojowego w Trianon (1920 r.) i przywrócenia tzw. Wielkich Węgier. Od przełomu lat 1938/1939 w polityce zagranicznej wyraźnie orientował się na Niemcy i Włoch. Węgry przystąpiły również do wojny ze Związkiem Radzieckim. Już w marcu 1940 r. sformowały 3 armie ogólnowojskowe (1, 2 i 3) w skład których wchodziły po trzy korpusy (węg. Hadtest). W sumie w armii węgierskiej (w chwili przystąpienia Węgier do wojny z ZSRR) było 27 brygad (węg. dandar) piechoty. Każda z nich liczyła ok. 9500 ludzi. Etatowo składała się z kompanii dowodzenia, jednego regimentu artylerii polowej w sile 7 baterii oraz 2 regimentów piechoty. Każdy taki regiment (węg. ezred) posiadał pluton dowodzenia, kompanię karabinów maszynowych oraz 3 bataliony (węg. zaszloalj) piechoty. Podstawowym uzbrojeniem strzeleckim jednostek liniowych były w miarę nowoczesne karabiny, ale w oddziałach II rzutu można było spotkać stare karabiny Mannlicher kal. 8 mm. Obronę przeciwpancerną zapewniały przede wszystkim belgijskie działa kal. 47 mm oraz niemieckie PaK36 kal. 37 mm. Natomiast artyleria polowa składała się z dział produkcji takich firm jak Skoda, Bofors czy Rheinmetall.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
