Solférino był francuskim, liniowym okrętem pancernym, o napędzie żaglowo-parowym z II połowy XIX wieku. Stępka pod tę jednostkę została położona w 1859 r., wodowanie nastąpiło w 1861 r., a wejście do służby - w 1862 roku. Długość całkowita okrętu wynosiła 86 m, przy szerokości 17,3 metra. Wyporność dochodziła do ok. 7.200 ton, a prędkość maksymalna – do ok. 12 węzłów. Uzbrojenie pokładowe, w chwili wodowania, składało się z 50 dział, w tym 34 armat kal. 160 mm.
Solférino był jednym z dwóch okrętów liniowych należących do klasy Magenta. Jego projektantem był Henri Dupuy de Lome – chyba najwybitniejszy francuski inżynier okrętowy połowy XIX wieku. Konstrukcja jednostek klasy Magenta była swoistym rozwinięciem okrętu La Gloire. O ile ten ostatni posiadał tylko jeden pokład artyleryjski, o tyle na okrętach klasy Magenta zastosowano dwa pokłady tego typu i zwiększono ilość przenoszonych dział, które zostały ustawione – co do zasady – w ten sam sposób jak na żaglowych okrętach liniowych. Co ciekawe, obie jednostki tej klasy – Magenta i Solférino – zostały wyposażone również w tarany na dziobach. W związku z niesamowicie szybkim rozwojem techniki morskiej w II połowie XIX wieku Solférino został wycofany ze służby już w 1882 roku.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
