Tupolew Tu-142 to sowiecki samolot dalekiego rozpoznania morskiego oraz samolot ZOP, będący daleko idącą modyfikacją Tu-95. Tu-142 otrzymał system poszukująco-celowniczy Bierkut-95; składa się on ze stacji radiolokacyjnej, również noszącej nazwę Bierkut, magnetometru Ładoga, aparatury odbioru sygnałów od boi hydroakustycznych oraz cyfrowego komputera pokładowego Płamia B-142 (CWM-263). Na prototypach zainstalowano też urządzenie Gagara do wykrywania śladu cieplnego pozostawionego przez okręt, stację rozpoznania radiotechnicznego Kwadrat-2 i stację zakłóceń Riezieda, ale na samolotach seryjnych ich nie montowano. Wewnątrz dwóch komór uzbrojenia samolot przenosił boje hydroakustyczne, torpedy i rakietotorpedy, bomby głębinowe lub miny. Spośród wielu wariantów załadowania, najbardziej typowym był wariant poszukująco-uderzeniowy z 176 bojami RGB-1, 13 bojami RGB-2 i 4 RGB-3 oraz uzbrojeniem składającym się z trzech torped AT -1 lub AT-2 albo rakietotorped APR-1, 14 bomb głębinowych PŁAB-250-120 i 14 bomb sygnałowych. Duży zasięg Tu-142 wykorzystano także do innych zadań, nie mających nic wspólnego ze zwalczaniem okrętów podwodnych. Zaprojektowano odmianę samolotu-retranslatora do zapewnienia łączności kierownictwa państwa z będącymi w zanurzeniu atomowymi okrętami podwodnymi ze strategicznymi pociskami balistycznymi na pokładzie (SSBN), a także - w mniejszym stopniu - wielozadaniowymi okrętami podwodnymi. Samolot-retranslator Tu-142MR rozpoczął próby 23 marca 1978 r., a w 1982 r. został przyjęty do uzbrojenia. Tu-142MR jest przeznaczony do automatycznego lub półautomatycznego przekazywania komunikatów między brzegowymi i okrętowymi stanowiskami dowodzenia z jednej strony i zanurzonymi okrętami podwodnymi z drugiej, za pomocą łączności radiowej w zakresie fal krótkich i superdługich. Łączność z centrum dowodzenia oraz z innymi obiektami naziemnymi (nawodnymi) zorganizować nietrudno korzystając z bezpośredniej łączności radiowej (do 2000 km) lub przez satelitę. Znacznie trudniej utrzymać nieprzerwaną łączność z okrętem podwodnym płynącym w zanurzeniu. Tu-142MR otrzymał do tego celu system łączności strategicznej Orioł. Dane techniczne (wersja Tu-142MZ): długość: 53,08m, rozpiętość skrzydeł: 50m, wysokość: 12,12m, prędkość maksymalna: 925km/h, pułap praktyczny: 12000m, promień operacyjny: 6500km.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
