Obiekt 704 (inne oznaczenie: ISU-152 model 1945) był radzieckim, prototypowym działem samobieżnym z końcowego okresu II wojny światowej. Jego uzbrojenie główne stanowiła pojedyncza haubica ML-20SM mod.1944 kalibru 152 mm, a uzbrojenie dodatkowe zapewniały dwa karabiny maszynowe DSzK kal. 12,7 mm.
Obiekt 704 powstał w 1945 roku, jako daleko idącą modyfikacja produkowanego na dość szeroką skalę działa samobieżnego ISU-152. Przy jego budowie wykorzystano wiele elementów z wozów: ISU-152, IS-2 oraz IS-3. Szczególny nacisk położono na osłonę załogi, co zaowocowało zastosowaniem pancerza o grubości do 160 mm, co więcej nachylonego pod dużymi kątami – zwłaszcza na przodzie i burtach. Dość powszechnie przyjmuje się, że było to najlepiej opancerzone radzieckie działo samobieżne z czasów II wojny światowej. Ponadto konstruktorom udało się obniżyć sylwetkę wozu, co utrudniało jego wykrycie. Działo posiadało również inną haubicę, aniżeli standardowe ISU-152, choć miało ono ten sam kaliber. Jednak w związku z zakończeniem działań wojennych, jak również z bardzo niskim komfortem pracy załogi pojazd nie wszedł do produkcji seryjnej. Powstał tylko jeden egzemplarz Obiektu 704.
ISU-152 to radzieckie działo samobieżne (klasyfikowane też jako niszczyciel czołgów) z okresu II wojny światowej. Pierwsze prototypy tego wozu pojawiły się w 1943 r., a broń weszła do produkcji seryjnej i do linii w tym samym roku. Masa pojazdu w wersji podstawowej wynosiła 46 ton. Napęd zapewniał pojedynczy silnik W-2-IS o mocy 520 KM. Uzbrojenie stanowiła armato-haubica ML-20S kal. 152,4 mm oraz jeden karabin maszynowy DSzK kal. 12,7 mm. Działo samobieżne ISU-152 zostało opracowane w Fabryce im. Kirowa w Czelabińsku. Początkowo zakładano, że nowy wóz będzie oparty konstrukcyjnie na czołgu KW-1s, ale bardzo szybko postanowiono wykorzystać do tego celu nowy czołg ciężki IS-2. Warto dodać, że ISU-152 dzieliło bardzo wiele elementów konstrukcyjnych i podzespołów z działem samobieżnym ISU-122, co rzecz jasna świetnie ułatwiało produkcję i eksploatację obu typów pojazdów. Jako, że ISU-152 w toku działań bojowych w latach 1944-1945 wykazał się wysoką wartością bojowa, wóz pozostawał w linii lub rezerwie Armii Radzieckiej przez niemałą część Zimnej Wojny. Po 1945 r. powstały dwie zmodernizowane wersje tego pojazdu. Pierwsza z nich nosiła oznaczenie ISU-152K i została opracowana w 1953 roku. Posiadała nowy silnik (ten sam co w czołgu T-54) oraz zwiększony zapas paliwa i przewożonej amunicji. W 1959 r. powstała wersja ISU-152M, która różniła się od ISU-152K marginalnie. Między innymi wykorzystywała inny karabin maszynowy jako broń dodatkową.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat