DISCONTINUED Aires 4310 Spitfire F Mk. 22/24 engine set Airfix

Rolls-Royce Griffon to brytyjski silnik lotniczy z okresu międzywojennego oraz II wojny światowej. Jego pierwszy udany rozruch miał miejsce w 1939 roku. Za jego produkcję były odpowiedzialne przede wszystkim zakłady Rolls-Royce Limited, a jego całkowita produkcja w tych zakładach przekroczyła 8.000 sztuk. W wersji Griffon 65 silnik ten miał 2,06 m długości, 0,77 m szerokości oraz 1,17 m wysokości. Jego pojemność wynosiła 36,7 litrów, a masa „suchego” silnika  tego typu nie przekraczała 900 kilogramów. Rolls-Royce Griffon był 12-cylidnrowym silnikiem widlastym, chłodzonym cieczą, w którym cylindry były ułożone w kształt litery V. Był w stanie wygenerować - w wersji Griffon 65 - moc maksymalną rzędu 2220 KM. Prace nad prezentowanym silnikiem wystartowały w 1938 r., a silnik miał być początkowo przeznaczony dla nowych samolotów lotnictwa Royal Navy (Fleet Air Arm), zwłaszcza dla maszyn Fairey Firefly. Jednak stosunkowo szybko został też zamontowany na niektórych wersjach samolotu Spitfire. Warto dodać, że konstrukcja tego silnika była nieustannie rozwijana w czasie II wojny światowej, a poszczególne jego wersje dość znacznie różniły się od siebie osiąganą mocą maksymalną. Przykładowo silnik Griffon IIB osiągał 1730 KM, natomiast Griffon 61 – już 2035 KM, a Griffon 85 – do 2375 KM! Różne wersje tego silnika były stosowane na takich samolotach jak chociażby: Fairey Firefly Mark I (wersja Griffon IIB), Supermarine Spitfire XII (wersja Griffon IIB), Spitfire F. Mk. XIV (silnik Griffon 61) czy Supermarine Spiteful Mark XIV i XV (silniki Griffon 85 i 89).