Answer KS5-2015 Stacja Benzynowa: Jelcz 315 + Naczepa, Żuk A11B

FSC Żuk to polski samochód dostawczy, który po raz pierwszy został zaprezentowany szerokiej publiczności w 1958 roku na Międzynarodowych Targach Poznańskich. Jego produkcja seryjna trwała w latach 1959-1998. Koncertowała się w miastach Lublin oraz Węgrów w Polsce, została też podjęta licencyjnie w Egipcie. W toku produkcji powstało ok. 590.000 egzemplarzy tego samochodu. Głównymi konstruktorami Żuka byli inżynierowie Stanisław Tański oraz Roman Skwarek.

Model Żuk został zaprojektowany i wdrożony do produkcji w celu zastąpienia na rynku samochodu FSC Lublin-51. Od swego poprzednika różnił się bardzo wieloma elementami. Przede wszystkim został oparty na samochodzie osobowym FSO Warszawa i współdzielił z nią podwozie, niektóre z silników oraz układ jezdny. Zmieniło się również całkowicie nadwozia i karoseria, która była teraz w wielu wersjach zamknięta. FSC Żuk produkowany Polsce był napędzany różnymi silnikami o mocy od 54 do 70 KM. Był również dostępny w kilku wersjach nadwozia, jako m.in.: towos, furgon, mikrobus czy pick-up. Na jego bazie powstawały też wersje specjalistyczne jak np. sanitarka czy samochód dyspozycyjny milicji. Samochód był bardzo popularny, pomimo swoich wad – przede wszystkim cechował się słabą trwałością zawieszenia, które było wysoce awaryjne, małym rozstawem kół co źle wpływało na właściwości na drodze czy wysoko położonym środkiem ciężkości.

Nie wiesz czym skleić model kartonowy?

Przeczytaj nasz poradnik poświęcony klejom w modelarstwie kartonowym

Jelcz 315 to polski samochód ciężarowy, którego pierwsze prototypy powstały na przełomie lat 1966-1967.  Jego produkcja seryjna trwała w latach 1968/1969-1982 i odbywała się w Zakładach Samochodowych Jelcz. Jelcz 315 został opracowany jako następca ciężarówki Żubr A80. W stosunku do swego pierwowzoru różnił się bardzo wieloma elementami konstrukcyjnymi i podzespołami. Generalnie starano się w nim wyeliminować możliwie jak największą liczbę błędów i wad, które ujawniły się w toku eksploatacji wozów Żubr. Nade wszystko zastosowano zupełnie nową jednostką napędową, która była produkowana na licencji brytyjskiej firmy Leyland, jak również opracowaną od podstaw w zakładach FPS Tczew skrzynię biegów. Zastosowano też układ kierowniczy z integralnym wspomaganiem oraz układ hamulcowy. Dalece zmieniono również kabinę kierowcy, poprawiając komfort jego pracy. Finalnie, Jelcz 315 okazał się pojazdem znacznie bardziej udanym od Żubra A80, a na jego podwoziu montowano takie pojazdy specjalistyczne jako chociażby: samochód-śmieciarka, wywrotka czy cysterna.