W dobie wojen rewolucyjnych (1792-1799) oraz - zwłaszcza - w okresie napoleońskim (1799-1815) Francja posiadała prawdopodobnie najsprawniejszą machinę wojenną na Starym Kontynencie, która nieomal doprowadziła do jej trwałej hegemonii nad Europą. Truizmem będzie stwierdzenie, że kluczowym elementem owej machiny była francuska armia. W tejże natomiast armii bardzo istotną rolę odgrywała Gwardia – początkowo Konstytucyjna (1791 r.), później Konsularna, a wreszcie Cesarska (od 1804 r.). W chwili sformowania Gwardii Cesarskiej rekrutowano do niej prawdziwych weteranów armii francuskiej, którzy mieli odsłużone 10 lat i brali udział często w niejednej bitwie. Przydział do Gwardii był dla nich nagrodą oraz ogromnym wyróżnieniem, a i sama Gwardia cieszyła się w armii francuskiej ogromnym poważaniem i respektem. Dodajmy, że w 1804 r. liczyła ok. 11.500 ludzi i składała się z grenadierów Gwardii, strzelców pieszych Gwardii, kawalerii Gwardii oraz marynarzy i artylerzystów Gwardii. W 1806 r. utworzono też między innymi pułk dragonów Gwardii oraz 1 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej. W toku kampanii 1805-1807 Gwardia była traktowana przez Napoleona jako żelazna rezerwa, która miałaby wejść do walki w ostateczności. W 1809 r. nastąpił podział Gwardii na Młodą i Starą, z której ta pierwsza miała być znacznie częściej używana w boju, aniżeli Stara. W 1812 r. pojawiła się również Średnia Gwardia, która jednak przeszła do historii już rok później (1813 r.). Oddziały Gwardii – tak Młodej, jak i Starej - zostały użyte bojowe w toku kampanii lat 1813, 1814 i 1815. Ostatnim epizodem Starej Gwardii było uformowanie czworoboku przez 1 pułk strzelców pieszych Gwardii pod dowództwem gen. Cambronne’a, który – zgodnie z legendą – na propozycję kapitulacji odpowiedział: „Gwardia umiera, ale nie poddaje się nigdy!”. Inna anegdota o Gwardii, twierdzi, że gdy Napoleon spotkał się z carem Aleksandrem I w toku rozmów pokojowych w Tylży (1807 r.) wskazał na wiarusa Gwardii, którego twarz była pokiereszowana starymi bliznami i spytał: „Co Pan sądzi o żołnierzach, którzy mogli znieść takie rany?”, na co car odpowiedział: „A co Pan sądzi o żołnierzach, którzy mogli takie rany zadać?”. Gdy Napoleon się na to zmieszał, nie pytany grenadier Gwardii odpowiedział: „Oni wszyscy są już martwi”.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
