MG34 (niem. Maschinengewehr 34) to niemiecki, lekki karabin maszynowy kal. 7,92 mm z okresu II wojny światowej. Pierwsze prototypy tej broni powstały w 1934 roku, a produkcja seryjna rozpoczęła się w 1934 r. i trwałą do 1945 roku. Prędkość początkowa pocisku dochodziła do755 m/s, a szybkostrzelność teoretyczna – 900 strzałów na minutę. Skutery zasięg strzału z broni zamontowanej na trójnogu dochodził do 1800 metrów. Masa broni bez podstawy czy trójnogu to 11,5 kilograma.
MG34 został opracowany w firmie Mauser, jako nowy, uniwersalny, lekki karabin maszynowy niemieckiej armii, mający zastąpić w linii pamiętające czasy I wojny światowej MG 08 oraz lMG 08/15. Prace nad bronią postępowały bardzo szybko i już w 1934 roku, a więc kilka miesięcy po ich rozpoczęciu, dobiegły końca. W ich efekcie, powstała jednak wysoce nowatorska broń mogącą być zasilana amunicją zarówno z magazynka bębnowego, jak i z taśmy amunicyjnej, mogąca być montowana na trójnogu (pełniąc rolę ckm-u), jak i być używana w oparciu o dwójnóg. Co więcej – MG34 mógł strzelać zarówno ogniem pojedynczym, jak i ciągłym. Pod względem osiągów, niezawodności i właściwości balistycznych pocisku, była to jedna z najlepszych broni w swej klasie na świecie, ale była też czasochłonna w produkcji oraz wymagająca starannej obsługi. Stąd też opracowano karabin MG42, który bazował w dużym stopniu na MG34, ale był prostszy w eksploatacji i produkcji oraz tańszy. Karabin maszynowy MG34 był podstawowym karabinem niemieckiej armii od początku II wojny światowej, a pomimo wprowadzenia do produkcji w 1943 MG42 nadal był wytwarzany i wykorzystywany jako broń dodatkowa na niemieckich pojazdach opancerzonych i czołgach.
