Sturmgeschütz IV (w skrócie: StuG IV, Sd.Kfz.167) to niemieckie działo samobieżne z okresu II wojny światowej. Jego pierwsze prototypy powstały w 1943 r., a produkcja seryjna była realizowana w latach 1943-1945. W sumie powstało ok. 1140 wozów tego typu. Pojazd liczył sobie ok. 6,7 m długości całkowitej, 2,95 m szerokości oraz ok. 2,2 m wysokości. Napęd zapewniał pojedynczy silnik Maybach HL120 TRM o mocy do 300 KM, który pozwalał na osiągnięcie prędkości maksymalnej rzędu 40 km/h. Uzbrojenie główne stanowiła armata StuK 40 L/48 kal. 75 mm, a dodatkowe – pojedynczy karabin maszynowy MG34 kal. 7,92 mm.
Działo samobieżne Sturmgeschütz IV zostało opracowane przede wszystkim na potrzeby niemieckich dywizji piechoty oraz grenadierów pancernych, jako uzupełnienie wozów Sturmgeschütz III. Konstrukcyjnie, nowy pojazd został oparty na czołgu średnim PzKpfw IV, natomiast jego pancerna kazamata stanowiła zmodyfikowaną wersję tego elementu z pojazdu StuG III. Warto dodać, że zewnętrznie oba pojazdy (tj. StuG III oraz StuG IV) były do siebie bardzo podobne. Jego produkcja seryjna była realizowana przede wszystkim w zakładach Krupp, a znacznie mniejszą skalę – w firmie Alkett. Sturmgeschütz IV okazał się wartościowym wzmocnieniem potencjału pancernego Wehrmachtu, który mógł również z powodzeniem pełnić rolę niszczyciela czołgów.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
