Suchoj Su-9 to radziecki, jednosilnikowy odrzutowy myśliwiec przechwytujący o klasycznym usterzeniu, konstrukcji metalowej i skrzydłami skośnymi w układzie średniopłata. Oblot prototypu nastąpił w maju 1956 roku. Su-9 był podstawowym sowieckim myśliwcem przechwytującym początku lat 60. Stanowił też doskonałe odbicie koncepcji "samolotu-nośnika", nie przeznaczonego do walki manewrowej, ale do jednego zaskakującego ataku pociskami rakietowymi. W drugiej połowie lat 60 dostosowano samoloty Su-9 do przenoszenia pocisków R-55 samonaprowadzających się na podczerwień, zmodyfikowano przy tym stację radiolokacyjną do wariantu RP-9UK. Wypróbowano także uzbrojenie Su-9 w bomby oraz, na początku lat 70, w podwieszany kontener UPK-23-250 z działkiem 23 mm, którego zastosowanie wymagało jednak rezygnacji z podwieszanych zbiorników paliwa i nie było popularne. W 1960 opracowano dwumiejscowy wariant szkolno-bojowy samolotu U-43. Miał on kadłub wydłużony o 60 cm dla wbudowania miejsca instruktora za kabiną pilota. Prototyp przebudowany z Su-9 został oblatany 25 stycznia 1961. Po badaniach państwowych, samolot przyjęto na uzbrojenie pod oznaczeniem Su-9U i w latach 1961-1962 zbudowano ich w moskiewskim zakładzie 50. Wersja ta przenosiła dwa pociski i zachowano na niej stację radiolokacyjną i inne wyposażenie. Su-9 był zastępowany w lotnictwie ZSRR przez Su-11 oraz Tu-128. Dane techniczne (wersja Su-9): długość: 18,06m, rozpiętość skrzydeł: 8,54m, wysokość: 4,82m, prędkość maksymalna: 2230km/h, prędkość wznoszenia: 200m/s, pułap praktyczny: 20000m, zasięg maksymalny: 1260km, uzbrojenie: stałe-brak, podwieszane- od 2 do 4 pocisków AA-1 Alkali (RS-2US/K-5) lub AA-3 Anab (K-55).
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
