Suchoj Su-12 powstał pod wpływem konstrukcji znakomitych niemieckich samolotów rozpoznawczych Focke-Wulf Fw-189. Ich znakomita zwrotność i widoczność z kabiny wywarła spore wrażenie na radzieckich lotnikach i konstruktorach. Po zbadaniu zdobycznego rumuńskiego Fw-189 podjęto decyzję o zaprojektowaniu podobnego samolotu dla Armii Czerwonej. W 1943r. powstał projekt samolotu służącego do rozpoznania i współpracy z artylerią o układzie podobnym do niemieckiego pierwowzoru , oznaczony Suchoj RK. Do napędu przewidziano 2 silniki ASz-62. Ponieważ wprowadzenie zupełnie nowego samolotu do produkcji seryjnej oraz przezbrojenie jednostek lotniczych w sytuacji trwających walk z Niemcami byłoby bardzo trudne, do realizacji projektu nie doszło. W 1946r. zdecydowano się powrócić do prac nad projektem. Po wprowadzeniu kilku poprawek i zmianie przewidywanych silników na ASz-82FN podjęto budowę prototypu oznaczonego Suchoj Su-12. Przewidywano, że w razie potrzeby samolot będzie mógł również pełnić rolę bombowca bliskiego zasięgu. Pierwszy lot doszedł do skutku w sierpniu 1947r. Próby zostały ukończone w grudniu 1947r, Su-12 uzyskał dobrą ocenę, miał niezłe osiągi oraz był łatwy w pilotażu. Do produkcji seryjnej jednak nie doszło. Radzieckie dowództwo, preferując samoloty o napędzie odrzutowym, nie było zainteresowane wprowadzeniem do jednostek nowego samolotu wyposażonego w silniki tłokowe. Załogę stanowiły 4 osoby: pilot, nawigator, radiooperator i tylny strzelec. Dane techniczne: długość: 11,92m, rozpiętość skrzydeł: 21,57m, wysokość: 5,54m, prędkość maksymalna: 530km/h, pułap praktyczny: 11000m, zasięg maksymalny: 1140km, uzbrojenie: stałe- 4 działka Berezie B-20 kal.20mm, podwieszane-do 800kg bomb.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
