Pierwsze próby z wykorzystaniem jednostek powietrznodesantowych miały miejsce w amerykańskich siłach zbrojnych na początku lat 30. XX wieku, ale okazały się one niepomyślne. Dopiero wybuch II wojny światowej w Europie przyspieszył rozwój tej formacji w Stanach Zjednoczonych, a pierwszą jednostką spadochronową w dziejach US Army był jeden z plutonów 29 Regimentu Piechoty, który w 1940 roku przeszedł stosowne przeszkolenie. Jedną z najważniejszych postaci w rozwoju amerykańskich jednostek powietrznodesantowych był gen. William C. Lee, nazywany też ojcem tej formacji. W toku II wojny światowej sformowano dwie dywizje powietrznodesantowe: 82. („All American”) oraz 101. („Screaming Eagle”). Amerykańskie wojska tego typu odegrały ogromną w pierwszych dniach operacji w Normandii (czerwiec 1944 r.), ale walczyły też później w ramach operacji Market-Garden (1944 r.) czy Varsity (1945 r.).
W chwili wybuchu II wojny światowej British Army dysponowała jedynie dwoma dywizjami pancernymi (ang. Armoured Division): Dywizją Mobilną oraz Egipską Dywizją Mobilną. W latach 1939-1940 zostały one przekształcone w 1. oraz 7. Dywizję Pancerną. W toku wojny sformowano dalsze 9 dywizji pancernych, przy czym nie wszystkie weszły do akcji, a część z nich nie wyszła poza stadium formowania i szkolenia. W 1940 r. etat brytyjskiej dywizji pancernej przewidywał dwie brygady czołgów w skład których wchodziły po batalionie piechoty zmotoryzowanej, jak również liczne jednostki wsparcia w tym artylerię przeciwpancerną, artylerię polową, stosunkowo liczne oddziały remontowe i transportowe czy oddziały saperskie. Tak sformowana dywizja liczyła ok. 220 czołgów różnych typów. Jednak w 1944 r., na bazie doświadczeń wyniesionych z walk w Afryce Północnej i Normandii struktura brytyjskiej dywizji pancernej uległa zmianie. Etat z 1944 r. przewidywał wystawienie jednej brygady pancernej z trzema regimentami pancernymi w sile 78 czołgów każdy( (łącznie – etatowo – 234 czołgi), brygady piechoty zmotoryzowanej (de facto zmechanizowanej) z trzema batalionami oraz stosunkowo silnej artylerii polowej oraz pododdziałów wsparcia – między innymi łączności czy saperów. Warto dodać, że w schyłkowym okresie II wojny światowej na wyposażeniu brytyjskich Armoured Divisions znajdowały się przede wszystkim czołgi Sherman (także w wersji Firefly), A34 Comet czy lekkie M5 Stuart.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat