North American P-51 Mustang to amerykański, jednosilnikowy, samolot myśliwski dalekiego zasięgu oraz samolot szturmowy o usterzeniu klasycznym i konstrukcji w pełni metalowej. Oblot prototypu miał miejsce 26 października 1940 roku. P-51 Mustang zyskał reputację jednego z najlepszych, jeśli nie najlepszego, myśliwca z okresu II wojny światowej. Wymiana silnika Allison V-1710-39 pochodzącego jeszcze z pierwszego projektu na motor Rolls-Royce Merlin (wersja P-51 Mustang Mk.Ia) sprawiła, że o Mustangu jak nigdy wcześniej można było mówić iż sięgnął doskonałości. Jednomiejscowy myśliwiec zachwycał swoją prędkością maksymalną, zasięgiem, zwrotnością, potęgą uzbrojenia. Kombinacja tych wszystkich najważniejszych dla oceny samolotu parametrów sprawiła, że Mustang sprawdzał się w praktycznie każdej powierzonej mu roli: zdobywał przewagę w powietrzu, eskortował, przeprowadzał misje zwiadowcze, atakował cele naziemne. O klasie konstrukcji świadczy fakt, że Mustang pozostawał w czynnej służbie aż do lat 70-tych! Jedną z najważniejszych wersji był P-51D, stworzony na podstawie P-51B. Otrzymał on kroplową owiewkę kabiny, zapewniającą świetną widoczność, otrzymał też nowy silnik- Packard V-1650-7, co wydatnie poprawiło osiągi. Dane techniczne (wersja P-51D): długość: 9,83m, rozpiętość skrzydeł: 11,28m, wysokość: 4,08m, prędkość maksymalna: 703km/h, prędkość wznoszenia: 16,3m/s, zasięg maksymalny: 2755km, pułap praktyczny: 12800m, uzbrojenie: stałe- 6 karabinów maszynowych M2 kal.12,7mm , podwieszane-do 908 kg bomb lub 10 wyrzutni rakiet H.V.A.R kal.127mm. Hawker Hurricane to brytyjski jednoosobowy, jednosilnikowy samolot myśliwski o konstrukcji metalowej z elementami płóciennymi z okresu II wojny światowej. Działając na wszystkich frontach podczas II wojny światowej Hawker Hurricane zapracował sobie na miano jednego z najlepszych i najbardziej wszędobylskich samolotów owego czasu, zarówno w roli myśliwca jak i samolotu szturmowego. Niewątpliwie jednak najznamienitszą kartą w historii tej maszyny było walne przyczynienie się do odniesienia przez Brytyjczyków zwycięstwa w Bitwie o Anglię w 1940 roku. Samolot skonstruowany przez Sydney'a Camm'a na zamówienie Ministerstwa Obrony już w założeniu miał się stać główną siłą brytyjskiej floty powietrznej. Po raz pierwszy prototyp samolotu napędzany silnikiem Rolls-Royce Merlin Mk.II, wzniósł się w powietrze 6 listopada 1935 roku, pilotowany przez Georga Bulmana. Testy wypadły znakomicie i szybko zdecydowano się zamówić 600 maszyn, z których pierwsze weszły do służby w 111 dywizjonie RAF w grudniu 1937 roku. W momencie wypowiedzenia przez Wielką Brytanię wojny hitlerowskim Niemcom 3 września 1939 roku na wyposażeniu RAF znajdowało się już 19 gotowych do walki dywizjonów Hurricane-ów, które swoją karierę wojenną rozpoczęły od działań we Francji i Norwegii.
W toku wojny powstało kilka wersji tego bardzo udanego samolotu. Pierwszą produkowaną seryjnie była wersja Mk.I z silnikiem Merlin III. Od 1940 roku do jednostek zaczęły trafiać wersje Mk.II z nowym silnikiem Merlin XX o mocy 1280KM. To ta wersja, jako pierwsza odmiana Hurricanea, pełniła przede wszystkim zadania szturmowe i wsparcia pola walki. Najlepszą jej odmianą był Hurricane Mk.IID wykorzystywany min. w kampanii w Afryce Północnej w 1942 roku. Trzecia wersja to Hurricane Mk.IV z nowym silnikiem Merlin 24/27 o mocy 1620KM. Pełnił służbę jako maszyna szturmowa uzbrojona w bomby, pociski niekierowane oraz działka Vickers S do 1944 roku. Produkowana była również odmiana morska (Sea Hurricane), która służyła na lotniskowcach oraz na specjalnie przystosowanych statkach handlowych (Sea Hurricane Mk.IA). Dane techniczne (wersja Mk.IIC): długość: 9,84m, rozpiętość skrzydeł: 12,19m, wysokość: 4m, prędkość maksymalna: 547km/h, prędkość wznoszenia: 14,1m/s, zasięg maksymalny: 965km, pułap maksymalny 10970m, uzbrojenie: stałe-4 działka Hispano Mk.II kal.20mm, podwieszane-do 460kg bomb.
Supermarine Spitfire to chyba najsłynniejszy brytyjski myśliwiec z okresu II wojny Światowej. Była to maszyna o konstrukcji całkowicie metalowej, w układzie dolnopłata, z charakterystycznymi, eliptycznymi skrzydłami, z usterzeniem klasycznym i podwoziem chowanym w czasie lotu. Oblot prototypu nastšpił 5 marca 1936 roku. Spitfire okazał się podstawową maszyną RAF podczas wojny, która radziła sobie z powodzeniem także po niej, pozostając w produkcji przez 10 lat. Historia Spitfire zaczęła się na biurku kreślarskim R.J. Mitchella, głównego projektanta firmy Supermarine. Pierwsze maszyny trafiły do jednostek RAF w 1938 roku ale kiedy zaczynała się Bitwa o Anglię w lecie 1940, na lotniskach znajdowało się juz 19 dywizjonów nowoczesnych myśliwców - razem z nieco starszymi Hurricane Wysp broniło 600 samolotów. Wraz z rozwojem działań wojennych Spitfire pełnił służbę wszędzie tam, gdzie działał RAF-na Dalekim Wschodzie, w Afryce Północnej i we Włoszech, w czasie lądowania w Normandii i walk we Francji, wreszcie w toku operacji w Niemczech w 1945 roku. Dla wielu Brytyjczyków stał się symbolem zwycięstwa w II wojnie Światowej. Ta wspaniała maszyna doczekała się co najmniej kilkunastu wersji produkcyjnych. Najważniejsze z nich to min. pierwszy produkowany na masowš skalę Spitfire Mk.I napędzany silnikiem Rolls-Royce Merlin II o mocy 1030 KM. To przede wszystkim ta maszyna tak wspaniale zapisała się w Bitwie o Anglię. Opracowano wiele podwersji tego modelu min. PR Mk IA (wersja rozpoznawcza) czy PR.IG (uzbrojona wersja rozpoznawcza). Kolejną ciekawą wersją był Spitfire Mk.V z silnikiem Rolls-Royce Merlin 45 o mocy 1440KM. Później montowano również silniki Merlin 50. Produkcja seryjna tej wersji ruszyła w 1941 roku i stanowiła odpowiedź RAF na pojawienie się Messerschmitta Bf-109F. Kolejna, bardzo udana z resztą, wersja to Spitfire Mk.IX, napędzany silnikiem Merlin 61 z 4-łopatowym śmigłem. Powstał on jako przeciwnik dla Focke-Wulfa Fw-190 i został wprowadzony do produkcji pod koniec 1941 roku. Wersja ta była wielokrotnie modyfikowana i np. w 1944 roku doczekała się nowego celownika żyroskopowego, powiększonego steru kierunku czy innego układu skrzydła. Inna ważna wersja to Spitfire Mk.XIV z silnikiem Rolls-Royce Griffon 61, ze śmigłem pięciołopatowym. Produkcja seryjna ruszyła od października 1943 roku. Jedną z ostatnich produkowanych seryjnie była wersja Mk.21. Wersja ta posiadała silnik Griffon 61, zdecydowanie wzmocnioną konstrukcję oraz poszycie, wydłużono skrzydła, zwiększając ich powierzchnię lotną. Produkcja seryjna ruszyła w marcu 1945 roku. Dane techniczne (wersja Mk.XIV) : długość: 9,14m, rozpiętość skrzydeł: 11,23m, wysokość: 3,05m, prędkość maksymalna: 717km/h, prędkość wznoszenia: 18,5m/s, pułap praktyczny: 13200m, zasięg maksymalny: 1815km, uzbrojenie: stałe- 4 karabiny maszynowe kal.7,7mm oraz 2 działka Hispano Mk II kal.20mm, podwieszane-do 225 kg bomb.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
