Mianem peltasty określano w Grecji okresu klasycznego (od ok. 500 r. do 338 lub 323 r. pne) i hellenistycznego (od 323 r. do 168 r. pne) lekkozbrojnego piechura uzbrojonego najczęściej w krótkie oszczepy (o długości od 1 do 1,6 metra) oraz wiklinową tarczę, obciągniętą kozią lub baranią skórą, zwaną z grecka - pelte. Nawiasem mówiąc, to właśnie od nazwy owej tarczy wzięła się nazwa całej formacji. Uzbrojenie peltasty czasami było wzbogacane o procę oraz krótki miecz (gr. machaira) lub długi nóż. Natomiast uzbrojenie ochronne przedstawiało się o wiele mniej okazale, niż w przypadku hoplity. Jednak siła peltastów tkwiła w ich szybkości, elastyczności i możliwości rażenia na odległość, a nie grubości pancerza czy hoplonu.
Początkowo peltaści byli rekrutowani wśród plemion trackich, ale z czasem zaczęli służyć w tych oddziałach również rodowici Grecy. W okresie wojen grecko-perskich (okres 490-449/448 pne) byli postrzegani jako piechota bardzo użyteczna, ale jednak drugorzędna w stosunku do falangi hoplitów. Z czasem jednak ich znaczenie rosło – zwłaszcza w okresie wojny peloponeskiej (lata 431-404 pne). Natomiast w wyniku reform Ifikratesa na początku IV w. pne, peltaści okazali się rodzajem piechoty zdolnym stawać jak równy z równym do walki ze spartańskimi hoplitami, a co więcej – wygrywać z nimi starcia, czego przykładem może być bitwa pod Lechajon z 390 r. pne.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
