Otto Carius urodził się w 1922 r., a zmarł w 2015 roku. Był niemieckim oficerem wojsk pancernych, który jest uznawany za jednego z najlepszych „pancerniaków” armii niemieckiej z okresu II wojny światowej, który zniszczył ponad 150 wozów przeciwnika. Otto Carius, krótko po zdaniu matury, starał się dostać do wojska, ale dwukrotnie był odrzucany ze względu na słabe warunki fizyczne. Jednak w 1940 roku dostał się do niego, a po odbyciu szkolenia na żołnierza piechoty, na ochotnika zgłosił się do wojsk pancernych, a jego podanie zostało rozpatrzone pozytywnie. Swój szlak bojowy Otto Carius rozpoczął od walk w Prusach Wschodnich i krajach bałtyckich w ramach operacji Barbarossa – począwszy od czerwca 1941 roku. Pierwszym jego czołgiem był czeski Pz.Kpfw 38 (t). W latach 1941-1942 walczył dalej na froncie wschodnim, a w 1943 r. został przeniesiony do 502. Batalionu Czołgów Ciężkich, gdzie walczył już na czołgu Tiger. Po odniesieniu poważnej razy oraz rekonwalescencji trafił na początku 1945 r. do 512. Batalionu Ciężkich Dział Pancernych, które miały na stanie wozy Jagdtiger. W kwietniu 1945 r., wraz ze swą jednostką, kapitulował przed oddziałami amerykańskimi. Przyjmuje się, że w okresie 1941-1945 zniszczył ponad 150 wozów pancernych przeciwnika, co stawia go w gronie najskuteczniejszych niemieckich „pancerniaków” z okresu II wojny światowej.
Pz.Kpfw VI (Sd.Kfz.181) Tiger to niemiecki czołg ciężki z okresu II wojny światowej, będący jednym z najsłynniejszych pojazdów bojowych tego czasu. Dowództwo niemieckiej Panzerwaffe nosiło się z pomysłem stworzenia czołgu ciężkiego już od początku wojny, jednak pierwsze próby w postaci czołgu wielowiekowego Neubaufahrzeuge okazały się niepowodzeniem. W 1939 i 1940 prowadzono je nieefektywnie, jednak po starciu na froncie wschodnim z T-34 i KW-1 prace nad nowym czołgiem ciężkim przyspieszyły. 20 kwietnia 1942 roku, prototyp nowego czołgu, pod oznaczeniem VK 4501 (H), przeszedł próby poligonowe w obecności Adolfa Hitlera i krótko później został skierowany do produkcji seryjnej. Pierwsze wersje produkcyjne były oznaczone jako Pz.Kpfw VI Ausf.H1 (później Ausf.E). W toku produkcji w latach 1942-1945 czołg był systematycznie modyfikowany poprzez np. dodanie filtrów przeciwpyłowych Feifell, inne umieszczenie reflektorów, modernizację sprzętu optycznego, zmiany wieżyczce dowódcy itp. Napęd zapewniał gaźnikowy silnik 12-cylindrowy Maybach HL230 P45 o mocy 700 KM. Czołg Pz.Kpfw VI, chociaż nie posiadał tak wyprofilowanego przedniego kadłuba jak T-34 czy Pantera, był pojazdem potężnie opancerzonym (przedni pancerz do 120mm), uzbrojonym w bardzo skuteczną armatę KwK 36 L/56 kal.88mm, który zdobył sobie sławę najskuteczniejszego czołgu II wojny światowej. Był pojazdem zdecydowanie lepszym od alianckich M4 czy Churchilla oraz sowieckiego T-34/76. Mógł także swobodnie podjąć walkę z IS-2 czy M-26, przewyższając je skutecznością głównego uzbrojenia. Z drugiej strony Pz.Kpfw VI posiadał wady-przede wszystkim był niesamowicie czasochłonny w produkcji oraz posiadał bardzo skomplikowane zawieszenie. W późniejszym okresie wojny także jakość pancerza Tygrysa się pogorszyła co wynikało z braku dostępu niemieckiej gospodarki do złóż molibdenu. Pomimo tych wad, Tygrys na polach bitew okazał się bronią nad wyraz skuteczną. Z powodzeniem walczył w Tunezji, na Łuku kurskim, w Normandii i na froncie wschodnim. Dane techniczne: długość (z lufą): 8,45m, szerokość: 3,7m, wysokość: 2,93m, moc silnika: 700KM, masa: 56,9 t, zasięg (po drodze): 100km, prędkość maksymalna (po drodze): 38km/h, uzbrojenie: 1 armata KwK 36 L/56 kal. 88 mm, 3 karabiny maszynowe MG 34 kal. 7,92 mm.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
