Panzergrenadier, to niemieckie określenie na formację grenadierów pancernych, czyli oddziały piechoty szkolone do walki w ścisłym współdziałania z własnymi czołgami. Określenie to zaczęto oficjalnie stosować od 1942 roku, kiedy to dywizje piechoty zostały przemianowane na dywizje grenadierów, a dywizje piechoty zmotoryzowanej na właśnie dywizje grenadierów pancernych. Warto dodać, że w latach 1937-1942 na określenie pułków piechoty służących w jednostkach pancernych stosowno określenie Schützen Regiment. Teoretycznie podstawowym wyposażeniem dywizji grenadierów pancernych miał być opancerzone transportery półgąsienicowe, zwłaszcza Sd.Kfz.251, ale ze względu na niewystarczającą produkcję bardzo często piechota ta była transportowana ciężarówkami. Standardowo dywizja grenadierów pancernych składała się z trzech pułków piechoty, po dwa bataliony w każdym pułku oraz liczne jednostki wsparcia w tym między innymi jednostki przeciwpancerne, przeciwlotnicze, saperskie czy łączności. Często wykorzystywano w tych formacjach działa samobieżne, taki jak np. StuG III. Warto dodać, że dywizje grenadierów pancernych były formowane nie tylko w Wehrmachcie, ale też w Waffen SS – za przykład niech posłuży Dywizja Totenkopf czy Dywizja Hohenstaufen.
Trzecia Dywizja Pancerna SS (od 1942 r. nosząca przydomek „Totenkopf”) została sformowana niedługo po zakończeniu kampanii wrześniowej w 1939 roku, a jej pierwszym dowódcą był Theodore Eicke. Funkcjonowało wówczas jako dywizja zmotoryzowana. Warto odnotować, że wielu jej członków w chwili formowania jednostki, pełniło wcześniej obowiązki w niemieckich obozach koncentracyjnych. Jednostka przeszła swój chrzest bojowy w toku walk we Francji w 1940 roku, gdzie walczyła od 16 maja. Jednostka brała też udział w walkach na froncie wschodnim od czerwca 1941 roku, biorąc udział między innymi w bardzo ciężkich walk w kotle pod Demiańskiem (luty-kwiecien1942 r.). Po tych walkach zostaje przerzucona do Francji, gdzie zostaje przemianowana na Dywizję Grenadierów Pancernych SS „Totenkopf”, a w 1943 r. staje się 3. Dywizją Pancerną SS „Totenkopf”. W 1943 r. bierze udział w walkach pod Charkowem, Kurskiem oraz Biełgorodem. W 1944 r. walczy z wojskami radzieckimi na Ukrainie, a następnie w rejonie Białegostoku. W ostatnim roku wojny jednostka toczyła walki na Węgrzech, a później wycofała się do Austrii, gdzie kapitulowała. W toku II wojny światowej żołnierze dywizji „Totenkopf” dopuścili się licznych zbrodni wojennych, w tym mordowania ludności cywilnej oraz jeńców.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat