Aires 7009 U.S. Radial Engine R-2800 (late)

Pratt and Whitney R-2800 Double Wasp był amerykańskim silnikiem lotniczym z okresu II wojny światowej. Po raz pierwszy został uruchomiony w 1937 roku, a pierwsze próby w locie odbyły się w maju 1940 roku. Silnik – w wersji R-2800-54 - miał masę 1073 kilogramów, przy objętości skokowej 46 litrów. Był to jeden z najważniejszych i najliczniej produkowanych silników lotniczych w okresie II wojny światowej. Szacuje się, że powstało ok. 125.000 egzemplarzy tej jednostki napędowej.  

Pratt and Whitney R-2800 Double Wasp był 18-cylindrowym silnikiem gwiazdowym, zbudowanym w układzie podwójnej gwiazdy, chłodzonym powietrzem. Silnik R-2800 powstał jako element linii rozwojowej silników lotniczych firmy Pratt and Whitney oznaczonej jako Wasp. Był jednak pierwszym z nich, których posiadał 18 cylindrów. Ta nowinka technologiczna, pozwalała co prawda osiągnąć bardzo dużą moc maksymalną, ale na początku generowała liczne problemy – zwłaszcza ze skutecznym chłodzeniem silnika. Po ich wyeliminowaniu, R-2800 Double Wasp okazał się bardzo udaną, zwartą i mało awaryjną jednostką napędową o świetnej relacji moc-masa czy moc-pojemność skokowa. W toku II wojny światowej silnik był stale udoskonalany i w kolejnych wersjach osiągał coraz większe moce maksymalne, przykładowo: R-2800-1 miał moc 1500 KM, R-2800-5 osiągał 1850 KM, a R-2800-8 już 2000 KM, by w wersji R-2800-57 dojść do 2800 KM! Silnik posłużył jako jednostkową napędowa dla wielu amerykańskich samolotów wojskowych. Napędzał tak słynne maszyny jak na przykład: Douglas A-26 Invader, Martin B-26 Marauder, Republic P-47 Thunderbolt czy Vought F4U Corsair.