This is a white metal figure kit. A scope for the rifle was added later to be historically correct. Kit consists of unassembled and unpainted resin parts. Built and painted one's pictures are for reference only and put for you to enjoy fine detailing of this kit.
Carlos Hathcock had 93 confirmed kills.
US Navy SEAL (pełna nazwa: United States Navy Sea, Air and Land) to nazwa jednostki specjalnej służącej w ramach marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych. Została sformowana na specjalny rozkaz prezydenta Johna F. Kennedy’ego w maju 1961 roku, ale swymi korzeniami sięga jednostki specjalnej US Navy z okresu II wojny światowej o nazwie UDT (ang. Underwater Demolition Team). Pierwotnie żołnierze US Navy SEAL byli szkoleni przede wszystkim do działań w środowisku wodnym i wodno-lądowym, ze szczególnym uwzględnieniem opanowywania nieprzyjacielskich statków i okrętów. Obecnie, jest to wszechstronna jednostka specjalna wykorzystywana także w operacjach lądowych czy lądowo-powietrznych. Jest również wykorzystywana w działaniach antyterrorystycznych czy do prowadzenia tzw. zwiadu specjalnego. Każdy żołnierz formacji musi przejść bardzo wymagający 41-tygodniowy trening, po którym otrzymuje tzw. trójząb SEAL. Żołnierze tej formacji wzięli udział w wielu konfliktach, między innymi: w wojnie wietnamskiej (1964/1965-1975), obu wojnach w Zatoce Perskiej (1990-1991 i 2003) czy w działaniach w Afganistanie (od 2001 roku).
Siły Zbrojne Stanów Zjednoczonych (ang. United States Armed Forces) to w chwili obecnej najpotężniejsze i najsilniejsze wojska na świecie, których aktywny personel wynosi ok.1,36 miliona ludzi oraz które w 2018 r. dysponowały budżetem na poziomie rzędu 686 miliardów dolarów. Stosownie do rozmiarów US Armed Forces są w nich rozbudowane szeroko rozumiane wojska specjalne, które posiada właściwie każdy z rodzajów amerykańskich sił zbrojnych. Przykładowo w US Army są to oddziały Rangersów czy Zielone Berety, a w US Navy jednostki SEAL. Od 1987 roku całościowy nadzór nad prowadzeniem amerykańskich operacji specjalnych spoczywa na Dowództwie Operacji Specjalnych (ang. United States Special Operations Command – w skrócie USSOCOM), którego siedziba znajduje się w bazie sił powietrznych MacDill w mieście Tampa na Florydzie. Pomysł stworzenia takiego dowództwa zrodził się krótko po całkowicie nieudanej operacji Orli Pazur z 1980 roku, której niepowodzenie – w toku analiz – wynikało właśnie z braku koordynacji i wspólnego dowodzenia różnymi jednostkami sił specjalnych. Do zadań amerykańskich jednostek specjalnych należy między innymi: prowadzeniem akcji bezpośrednich, akcji antyterrorystycznych, prowadzenie rozpoznania na dalekich tyłach wroga czy akcje anty-narkotykowe. Wojska specjalne zostały na szeroką skalę użyte w czasie interwencji w Afganistanie (od 2001 r.) oraz w Iraku (od 2003 r.).
Wojna wietnamska, nazywana też II wojną indochińską (ang. Vietnam War) toczyła się od 1964 r. (wydarzenia w Zatoce Tonkińskiej) albo od 1965 r. (lądowanie pierwszych, większych sił amerykańskich w Wietnamie) do 1975 r., czyli do chwili zajęcia Wietnamu Południowego przez Wietnam Północny. Przeciwnikami w tej wojnie, były z jednej strony Stany Zjednoczone wspierające swego sojusznika, czyli Wietnam Południowy oraz Wietnam Północny, wraz z komunistyczną partyzantką Vietcong, wspierany (w taki lub inny sposób) przez ChRL oraz ZSRR. Przyjmuj się, że jednorazowo, maksymalnie, Wietnam Północny zaangażował w konflikt ok. 690.00 żołnierzy, Vietcong – ok. 200.000 ludzi, natomiast Stany Zjednoczone osiągnęły szczyt swego zaangażowania w 1969 r. kiedy to w Wietnamie znajdowało się ok. 540.000 amerykańskich żołnierzy. Bezpośrednią przyczyną konfliktu był roszczenia i ambicje Wietnamu Północnego do przejęcia władzy i kontroli nad swym południowym sąsiadem, na co nie mogły i nie chciały się zgodzić Stany Zjednoczone. Wojna wietnamska była doskonałym przykładem wojny partyzanckiej, w którym wysoce zaawansowane technologiczne siły zbrojne USA, ponosiły spore straty i finalnie przegrały w starciu z wojskami wyposażonymi nieporównywalnie gorzej. Warto dodać, że z czysto militarnego punktu widzenia wojska amerykańskie potrafiły zadawać swemu przeciwnikowi ogromne straty (np. ofensywa Tet z 1968 r.), ale na tzw. „froncie domowym” całkowicie ją przegrały. Często przyjmuje się, że wojna wietnamska została przegrana przez USA przede wszystkim z powodu napięć w amerykańskim społeczeństwie, jego niechęci do tej wojny oraz nieumiejętności amerykańskiego establishmentu do przekonywującego jej uzasadnienia. Wojna wietnamska zakończyła się ostatecznie w 1975 r. całkowitą porażką Stanów Zjednoczonych, które były zmuszone wycofać się z Wietnamu i pogodzić się ze zjednoczeniem Wietnamu przez komunistyczny rząd w Hanoi. Na pewien czas wyraźnie się również zmniejszył prestiż tego państwa na arenie międzynarodowej.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
