Sikorsky HH-53/MH-53 Pave Low był amerykańskim śmigłowcem wielozadaniowym i transportowym z okresu Zimnej Wojny i czasów współczesnych. Oblot prototypu miał miejsce w 1967 r., a wejście do służby - w 1968 roku. Produkcja seryjna trwała w latach 1968-1970. W wersji MH-53J kadłub śmigłowca liczył sobie 27 m długości, a jego wysokość (razem z wirnikiem) sięgała 7,6 metrów. Z kolei średnica wirnika główna wynosiła 21,95 metra. Napęd zapewniały dwa silniki General Electric T-64-GE-100 o mocy 4392 KM każdy. Prędkość maksymalna dochodziła do 310 km/h. Uzbrojenie pokładowe najczęściej składało się z 2-3 karabinów maszynowych kal. 7,62 lub 12,7 mm.
Śmigłowiec MH-53 Pave Low został opracowany przez zakłady Sikorsky, na potrzeby sił zbrojnych USA, jako bardzo daleko idące rozwinięcie maszyny CH-53. W stosunku do swego pierwowzoru, nowy śmigłowiec otrzymał przede wszystkim: inny wirnik główny o zmienionej konstrukcji i średnicy, zastosowano też inną wersję silników GE T-64 o wyraźnie większej mocy maksymalnej, co zwiększyło z kolei dopuszczalną masę startową. Wprowadzono też liczne modyfikacje konstrukcji kadłuba oraz belki ogonowej. Generalnie, pomimo zewnętrznego podobieństwa, powstał właściwie nowy śmigłowiec. Maszyny MH-53/HH-53 w różnych wersjach były przeznaczone przede wszystkim do realizowania akcji poszukiwawczo-ratowniczych w warunkach pola walki (ang. Combat Search and Rescue, w skrócie: CSAR) oraz współpracy z wojskami specjalnymi. Warto wskazać, że jedną z najbardziej zaawansowanych wersji MH-53 był MH-53J Pave Low III, który był też określany jako największy i najpotężniejszy śmigłowiec USAAF przełomu wieków! Co ciekawe, Sikorsky HH-53/MH-53 Pave Low nie był eksportowany.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
