Wojna secesyjna (ang. American Civic War, lata 1861-1865) toczyła się pomiędzy Stanami Zjednoczonymi Ameryki Północnej (USA), nazywanymi w toku tej wojny Unią, a Skonfederowanymi Stanami Ameryki Północnej (ang. Confederate States of America – CSA), zwanymi potocznie Konfederacją. Główną przyczyną wybuchu wojny, poza wieloma innymi, też o niemałej wadze, było ogłoszenie przez Konfederacją odłączenia się (secesji) od Unii. Rzecz jasna zarówno na Północy, jak i na Południu w chwili wybuchu owej wojny przystąpiono do tworzenia armii. W przypadku Unii kluczową formacją wojskową była piechota, a w jej ramach w toku całej wojny sformowano siedem regimentów żuawów (ang. zouvaes) złożonych z ochotników. Warto dodać, że na Południu tego typu lekka piechota również była formowana, ale byłą formowana w samodzielne kompanie, a nie pełne regimenty. Należy też pamiętać, że jednostki tego typu były swoistą nowością w amerykańskich siłach zbrojnych i nie formowano ich przed 1861 rokiem. Główne uzbrojenie żuawów armii federalnej było analogiczne do żołnierzy regularnej piechoty – był to karabin gwintowany, odprzodowy najczęściej produkcji zakładów Springfield kal. 14,73 mm. Wyróżniali się natomiast mundurem, który był znacznie bardziej barwny od regularnego. Warto dodać, że regimenty żuawów nierzadko wykazywały się dobrą postawą na polu walki by wspomnieć działania 114 Regimentu z Pensylwanii w bitwie pod Fredericksburgiem w 1862 roku.
Wojna secesyjna (ang. American Civic War, lata 1861-1865) toczyła się pomiędzy Stanami Zjednoczonymi Ameryki Północnej (USA), nazywanymi w toku tej wojny Unią, a Skonfederowanymi Stanami Ameryki Północnej (ang. Confederate States of America – CSA), zwanymi potocznie Konfederacją. Główną przyczyną wybuchu wojny, poza wieloma innymi, też o niemałej wadze, było ogłoszenie przez Konfederacją odłączenia się (secesji) od Unii. Rzecz jasna zarówno na Północy, jak i na Południu w chwili wybuchu owej wojny przystąpiono do tworzenia armii. W przypadku armii Unii głównym – jeżeli idzie o liczebność – rodzajem sił zbrojnych była piechota. Piechota ta była formowana w regimenty które dzieliły się na kompanie. Etatowo regimenty piechoty USA liczyły – zwłaszcza na początku wojny – po 700-1000 ludzi, ale w praktyce siłą regimenty wynosiła od 300 do 400 ludzi. Warto dodać, że regimenty formowano w brygady o sile do ok. 1500-2000 ludzi, a te w dywizje. Podstawową bronią żołnierza piechoty USA w tym czasie był karabin (ang. rifle) odprzodowy o lufie gwintowanej, często produkcji Spencera o kalibrze 14,73 mm i zasięgu efektywnym do ok. 500 metrów. Do tego dochodził rzecz jasna bagnet. Warto dodać, że piechota Unii była postrzegana jako gorsza od swej konfederackiej odpowiedniczki. Nierzadko ustępowała jej morale, wolą walki – zwłaszcza w początkowym okresie konfliktu. Często, zwłaszcza na szczeblu dywizji czy korpusu, była też gorzej dowodzona. Z drugiej jednak strony była lepiej zaopatrzona, często też lepiej odżywiona oraz nierzadko dysponowała przewagą liczebną nad wrogiem. Z czasem również, zwłaszcza po 1863 r., różnica jakościowa zaczęła się bardzo mocno zacierać. Warto dodać, że w toku całej wojny secesyjnej Unia zmobilizowała ok. 2,1 mln ludzi pod broń, z czego ok. 350-400 tys. ludzi poległo, przy czym można też spotkać dane, iż poległo ponad 500 tys. żołnierzy Unii.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
