Określenie „Pin-Up Girls” wywodzi się z trendu wyraźnie dostrzeganego w latach 40. i 50. XX wieku na terenie Stanów Zjednoczonych. Dotyczy ono plakatów wieszanych przez mężczyzn z różnych klas społecznych (najczęściej przez pracowników fizycznych albo żołnierzy, choć nie tylko!) ze specyficznie ubranymi oraz umalowanymi kobietami o wyraźnym zabarwieniu erotycznym. Dodajmy, że chociaż owe plakaty miały podtekst erotyczny, to jednak nie były traktowane jako pornografia, która w ówczesnych USA była zakazana. Owe „Kobiety z Plakatów”, czyli właśnie Pin-Up Girls, były zawsze uśmiechnięte, nosiły albo rozkloszowane, luźne sukienki w grochy czy paski albo też bardzo skąpą bielizną, tudzież stroje kąpielowe. Często przedstawiano je w krótkich spodenkach z podwyższonym stanem. Rzecz jasna stroje Pin-Up Girls były tak przedstawione, aby odkrywać jak najwięcej ciała modelek. Dodajmy, że także liczne, oficjalne zdjęcia Marilyn Monroe są utrzymane w tej stylistyce. Także stosowany makijaż był bardzo wyraźny z podkreślonymi czerwoną szminką ustami oraz mocnymi, czarnymi kreskami nad górnymi powiekami. Warto dodać, że od początku XXI wieku jest dostrzegalna ponowna moda na stylizacje i makijaż utrzymany w duchu Pin-Up Girls.
VDV lub WDW (ros. Wozduszno-diesantnyje wojska) to początkowo radzieckie, a obecnie rosyjskie wojska powietrznodesantowe, które zostały sformowane w 1930 roku z inicjatywy marszałka Związku Radzieckiego Michaiła Tuchaczewskiego – nawiasem, tego samego który przegrał bitwę warszawską w sierpniu 1920 roku. Można też przyjąć, że to Armia Czerwona była pionierem na skalę europejską tworzenia wielkich jednostek powietrznodesantowych, dość wyraźnie dystansując w tym zakresie inne armie w połowie lat 30. XX wieku. Po raz pierwszy, radzieckie wojska tego typu zostały użyte w toku walk w Mongolii (przeciwko Japonii) w 1939 roku, jednak przede wszystkim w roli lekkiej piechoty. Wojska WDW zostały użyte także w okresie II wojny światowej, jednak nie odnosiły one tak spektakularnych sukcesów jak np. alianccy spadochroniarze w toku lądowania w Normandii w 1944 roku. Prawdziwy renesans WDW nastąpił jednak po 1945 roku, kiedy to Armia Radziecka zaczęła postrzegać w tego rodzaju siłach zbrojnych swój strategiczny odwód, a ich wielkim reformatorem i świetnym dowódcą był gen. Wasilij Margiełow. To między innymi z jego inicjatywy WDW w 1964 r. stały się specjalnym rodzajem sił zbrojnych, które podlegały bezpośrednio naczelnemu dowództwu. Warto dodać, że WDW uczestniczyły zarówno w operacji na Węgrzech w 1956 r., w Czechosłowacji w 1968 r., jak i na bardzo szeroką skalę w Afganistanie (1979-1989). W chwili upadku ZSRR wojska WDW liczyły aż 7 dywizji i 11 samodzielnych brygad! Natomiast w 2016 r. rosyjskie wojska powietrznodesantowe liczyły 4 dywizje oraz 6 samodzielnych brygad.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat