Tenryu był japońskim lekkim krążownikiem pod którego stępkę położono w 1917 r., wodowano w marcu 1918 r., a wcielono do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej w listopadzie 1919 roku. Długość okrętu wynosiła 142,6 m, szerokość 12,3 m, a wyporność pełna – 4.600 ton. Prędkość maksymalna krążownika Tenryu wynosiła 33 węzły. Główne uzbrojenie w chwili wodowania stanowiły 4 działa 140 mm na pojedynczych stanowiskach, a uzbrojenie dodatkowe to m.in.: 2 potrójne wyrzutnie torpedowe kal. 533 mm.
Tenryu był pierwszym krążownikiem typu o tej samej nazwie – tj. Tenryu. Jednostki tego typu były budowane jako lekkie i bardzo szybkie krążowniki, mające pełnić rolę tzw. „liderów” – czyli przewodników flotylli niszczycieli. Szczególny nacisk położono przy ich projektowaniu właśnie na prędkość kosztem opancerzenia czy większego uzbrojenia pokładowego o większym kalibrze. Krążownik Tenryu w latach 30. XX wieku pełnił przede wszystkim funkcje patrolowe u wybrzeży Chin, a w 1938 aktywnie wspierał japoński desant w rejonie Kantonu. Szlak bojowe krążownika w okresie II wojny światowej rozpoczął się od walk w rejonie wyspy Wake w grudniu 1941 roku, a na początku 1942 wspierał dalsze operacje desantowe na Nowej Irlandii oraz Nowej Brytanii. Tenryu brał bardzo aktywny udział w toku walk o Guadalcanal – wziął m.in. walczył w toku bitwy koło wyspy Savo w nocy 8 na 9 sierpnia 1942 roku. Tenryu został zatopiony 18 grudnia 1942 przez okręt podwodny USS Albacore.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
