Dywizja Pancerna (początkowo Zmotoryzowana) SS Wiking (niem. 5. SS-Panzerdivision "Wiking") to nazwa niemieckiego związku taktycznego wchodzącego w skład Waffen SS z okresu II wojny światowej. Jednostka została uformowana w połowie 1940 r. na podstawie pułku SS-Standarte Germania. Jej pierwszym dowódcą był Feliks Steiner. Dywizja została uformowana nie tylko z Niemców, ale też ochotników z takich krajów jak chociażby: Dania, Estonia, Finlandia czy Norwegia. Pochodzenie jej żołnierzy, przede wszystkim z północnej Europy, mogłoby również tłumaczyć jej nazwę. Swój szlak bojowy dywizja rozpoczęła od wzięcia udziału w operacji Barbarossa z 1941 r., kiedy to walczył w składzie Grupy Armii Południe na terenie Ukrainy, gdzie dociera do rzek Don i Mius. W 1942 r. dywizja walczy dalej na południu ZSRR realizując tzw. Fall Blau. Pod koniec tego roku jednostka wzięła udział w operacji mającej doprowadzić do zdobycia Groznego na terenie Czeczenii, ale poniosła całkowitą porażkę. Pod konie 1942 r. Dywizji SS Wiking udaje się wycofać z rejonu Kaukazu. W 1943 r. z powodzeniem toczy boje pod Charkowem oraz uczestniczy w batalii na Łuku Kurskim, a później w odpieraniu radzieckiej kontrofensywy. W 1944 r. wzięła udział w działaniach antypartyzanckich na ziemiach polskich oraz walczyła z Armią Czerwoną w rejonie Warszawy. Na początku 1945 r. dywizja walczyła na Węgrzech ,a zakończyła swój szlak bojowy w Austrii poddając się wojskom alianckim. Żołnierze dywizji w toku walk na froncie wschodnim dopuścili się licznych zbrodni wojennych oraz uczestniczyli w zbrodni ludobójstwa popełnionej na ludności żydowskiej.
Panzergrenadier, to niemieckie określenie na formację grenadierów pancernych, czyli oddziały piechoty szkolone do walki w ścisłym współdziałania z własnymi czołgami. Określenie to zaczęto oficjalnie stosować od 1942 roku, kiedy to dywizje piechoty zostały przemianowane na dywizje grenadierów, a dywizje piechoty zmotoryzowanej na właśnie dywizje grenadierów pancernych. Warto dodać, że w latach 1937-1942 na określenie pułków piechoty służących w jednostkach pancernych stosowno określenie Schützen Regiment. Teoretycznie podstawowym wyposażeniem dywizji grenadierów pancernych miał być opancerzone transportery półgąsienicowe, zwłaszcza Sd.Kfz.251, ale ze względu na niewystarczającą produkcję bardzo często piechota ta była transportowana ciężarówkami. Standardowo dywizja grenadierów pancernych składała się z trzech pułków piechoty, po dwa bataliony w każdym pułku oraz liczne jednostki wsparcia w tym między innymi jednostki przeciwpancerne, przeciwlotnicze, saperskie czy łączności. Często wykorzystywano w tych formacjach działa samobieżne, taki jak np. StuG III. Warto dodać, że dywizje grenadierów pancernych były formowane nie tylko w Wehrmachcie, ale też w Waffen SS – za przykład niech posłuży Dywizja Totenkopf czy Dywizja Hohenstaufen.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
