Bazując na doświadczeniach wyniesionych z I wojny światowej armia niemiecka przykładała w okresie międzywojennym sporą wagę do rozwoju broni maszynowej piechoty – tak lekkiej, jak i ciężkiej. Efektem tych dążeń był wprowadzenie do służby w 1934 r. bardzo udanego karabinu maszynowego MG34, który zastąpił mało poręczne i znacznie cięższe karabiny MG08 czy leMG 08/15. W toku II wojny światowej wprowadzono kolejną, równie udaną, ale tańszą w produkcji konstrukcję – MG42. Oba te karabiny stanowiły de facto podstawową broń maszynową niemieckiej piechoty oraz grenadierów pancernych w czasie II wojny światowej. Ich bardzo wysoka szybkostrzelność oraz wysokie parametry balistyczne, sprawiały, że były postrzegane jako podstawowa broń wsparcia na poziomie plutonu czy kompanii, a nierzadko nawet drużyny. Co ciekawe, dzięki stosunkowo niewielkiej masie można je było z powodzeniem wykorzystywać tak w natarciu, jak i obronie. Bardzo często, w toku działań bojowych, żołnierzowi odpowiedzialnemu za obsługę MG34 albo MG42 przydzielano od 2 do 3 amunicyjnych, aby zapewnić reszcie drużyny nieprzerwany ogień broni maszynowej.
Pierwszą jednostką paramilitarną, która miała w nazwie skrót SS (niem. Schutz Staffel) była osobista ochrona dyktatora III Rzeszy o nazwie Leibstandarte Adolf Hitler, która została oficjalnie sformowana w 1933 roku. Od 1934 r. SS był formacją niezależną, na której czele stał Heinrich Himmler. Z czasem sformowano dalsze jednostki SS, między innymi SS-Totenkopfverbände oraz SS-Verfügungstruppe. Warto dodać, że ta ostatnia była szkolona podobnie do regularnych jednostek piechoty Wehrmachtu. Na stosunkowo niewielką skalę jednostek SS użyto bojowo w czasie walk w Polsce w 1939 r. oraz w kampanii francuskiej w 1940 roku. Pierwsze jednostki przeznaczone od początku do walk na froncie utworzono w połowie 1940 r. nadając im określenie Waffen SS. Początkowo werbunek do nich był ochotniczy, przeprowadzany także wśród ludności nie-niemieckiej, ale z czasem zaczęto stosować obowiązkowy pobór. W ramach Waffen-SS sformowano wiele dywizji o różnej wartości bojowej. Niemniej kilka z nich (np. 1 Dywizję Pancerną SS LAH, 2 Dywizję Pancerną SS Das Reich czy 12 Dywizję Pancerną SS Hitlerjugend) można uznać za jednostki elitarne, o bardzo wysokiej wartości bojowej i często wyposażone w najlepszy dostępny sprzęt. Swe niemałe walory wykazały nie tylko na froncie wschodnim (1941-1945), zwłaszcza w toku walk pod Charkowem w 1943 r., ale też w toku bojów we Francji w 1944 roku. Inna sprawa, że jakość kadry dowódczej tych jednostek była w niejednym przypadku dyskusyjna, a wielu żołnierzy Waffen-SS dopuściło się w toku II wojny światowej zbrodni wojennych.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
