Mianem kampanii wrześniowej 1939 roku (inne nazwy to np. kampania polska 1939 czy wojna polska 1939) nazywa się ogół działań zbrojnych prowadzonych przez Wojsko Polskie przede wszystkim przeciwko wojskom niemieckim, ale też sowieckim w okresie od 1 września do 5/6 października 1939 roku. Kampania ta była pierwszą operacją lądową w dziejach II wojny światowej i to ona jest uznawana za początek tego konfliktu w Europie. Po stronie polskiej udział w niej wzięło ok. 950 tys.-1 mln. żołnierzy podzielonych na m.in.: 39 dywizji piechoty oraz 11 brygad kawalerii. Po stronie niemieckiej – ok. 1,5-1,8 mln żołnierzy, a po stronie sowieckiej – ok. 0,6 mln. ludzi. Kampanię wrześniową można podzielić na trzy główne okresy. Pierwszym z nich jest okres od 1 do 3 lub 4 września, kiedy to była toczona tzw. bitwa graniczna (bitwa na granicach), w której strona polska starała się powstrzymać i opóźnić napór wojsk niemieckich oraz przełamie swych linii. To w tym okresie kampanii doszło do takich bitew jak bój pod Mokrą czy bitwa pod Mławą. To również 3 września wojnę III Rzeszy wypowiedziały Wielka Brytania oraz Francja, ale nie podjęły żadnych działań militarnych mających odciążyć stronę polską. Drugi okres (od 4 września do 17 września) to faza rozwijania powodzenia przez stronę niemiecką i wychodzenie na tyły wojsk polskich w kierunku ogólnym na Warszawę. To wówczas doszło do bitew pod Tomaszem Mazowieckim czy Piotrkowem Trybunalskim. Wtedy również rozpoczęła się największa bitwa tej kampanii – bitwa nad Bzurą. Faza trzecia (od 17 września do 5/6 października) to czas jednoczesnej walki strony polskiej z najeźdźcą niemieckim oraz sowieckim – walki, która na tym etapie stawała się już beznadziejna i skazana na porażkę. Gdyby szukać powodów sukcesu strony niemieckiej można wskazać przede wszystkim na przewagę liczebną Wehrmachtu oraz Luftwaffe, bardzo często – także przewagę jakościową uzbrojenia, ale też znacznie lepszą doktrynę wojny (niem. Blitzkrieg) czy zdecydowanie sprawniejszą łączność czy też lepszy plan samej operacji. Kampania wrześniowa zakończyła się porażką strony polskiej i rozpoczęła okres okupacji ziem polskich przez III Rzeszę oraz Związek Radziecki.
Pobierz katalog produktów Mirage Hobby formacie PDF 
Polski czołg lekki z początkowego okresu II Wojny Światowej. Czołg 7TP, obok tankietek (np. TKS) był podstawowym elementem polskich sił pancernych w 1939 roku. 7 TP został zaprojektowany w Państwowych Zakładach Inżynierii w Ursusie, gdzie również był produkowany od 1935 roku. Czołg jest rozwinięciem brytyjskiego Vickers E, którego licencję Polska nabyła na początku lat 30. Pierwsze 24 egzemplarze 7TP były pojazdami dwuwieżowymi, następne egzemplarze seryjne (budowane od 1937 roku) posiadały już jedną wieżę, a uzbrojeniem głównym stała się armata p-panc. 37mm firmy Bofors. Czołg 7TP był konstrukcją zaawansowaną technicznie jak na swój czas. Jako jeden z pierwszych w świecie posiadał silnik wysokoprężny, odwracalny peryskop, a w niektórych egzemplarzach także radiostacje (RKBc 2N/C) o zasięgu do 25km. W toku kampanii wrześniowej użyto ok. 130 czołgów tego typu wszystkich wariantów. 7TP sprawdził się na polach bitew Września 1939 jako przeciwnik górujący nad niemieckimi Pz.Kpfw I oraz II, a co najmniej równorzędny dla Pz.Kpfw III i IV.
Dane techniczne: masa 9,4-9.9t, moc silnika: 110KM, prędkość: 37km/h, uzbrojenie (wersja jednowieżowa): 1 armata Bofors 37mm, 1 karabin maszynowy wz.30 kal. 7,92mm.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
