Armorscale B35-011 ZB.37 - lufa do czeskiego czołgowego karabinu maszynowego

ZB vz.37 (inne oznaczenie: ZB-53) to czechosłowacki karabin maszynowy  kalibru 7,92 mm z okresu międzywojennego oraz II wojny światowej. Broń została opracowana w 1935 r., a weszła do produkcji rok później (1936 r.). Za jej opracowanie i produkcję odpowiadały zakłady Zbrojovka Brno. Całkowita masa niezaładowanego karabinu to 21 kilogramów, a jego długość to 1,105 metra, przy czym długość lufy wynosiła 0,736 metra. Maksymalna szybkostrzelność dochodziła do 800 strzałów na minutę, a prędkość początkowa pocisku wystrzelonego z tego karabinu dochodziła do ok. 800 m/s. Prezentowany karabin został opracowany przez Wacława Holeka oraz Mirosława Rolcika na potrzeby czechosłowackich sił zbrojnych, jako broń, która miała zastąpić w linii pamiętający czasy I wojny światowej karabin Schwarzlose kalibru 8 mm. Broń została konstrukcyjnie oparty o karabin maszynowy vz.35. Co prawda ZB vz.37 okazał się karabinem o dobrych parametrach, to jednak był wysoce zawodny i podatny na zacięcia. Służył jednak jako uzbrojenie dodatkowe w czołgach  LT vz.35 i vz.38 [późniejsze Pz.Kpfw 35 (t) oraz 38 (t)] oraz jako ciężki karabin maszynowy czechosłowackiej piechoty. Prawa do jego produkcji zostały sprzedane między innymi do Wielkiej Brytanii.