RWD-14 Czapla był polskim samolotem towarzyszącym (współpracy z armią) o konstrukcji mieszanej, w układzie górnopłata, z podwoziem stałym. Napęd zapewniał pojedynczy silnik PZL G-1620B Mors II o mocy 470 KM. Oblot prototypu miał miejsce w 1936 roku, a w latach 1938-1939 trwała produkcja seryjna, kończąc się wytworzeniem ok. 65 samolotów tego typu. Uzbrojenie stanowiły 2 karabiny maszynowe: Vickers kal. 7,7 mm oraz wz.33 kal. 7,92 mm.
Samolot RWD-14 Czapla, powstał w związku z zapotrzebowaniem ogłoszonym w 1933 roku przez polskie lotnictwo wojskowe na nowy samolot towarzyszący, mający zastąpić w linii maszyny Lublin R.XIII. Jednocześnie dowództwo sił powietrznych traktowało RWD-14 jako samolot przejściowy, w oczekiwaniu na wdrożenie do produkcji LWS-3 Mewa. Czapla posiadała co prawda lepsze osiągi od swego poprzednika, ale jednocześnie dalece odbiegały one od potrzeb ówczesnego pola walki, co tym bardziej czyni zasadnym zbudowanie jedynie ok. 65 samolotów tego typu. Należy jednak dodać, że RWD-14 Czapla był samolotem o cechach krótkiego startu i lądowania, jak również posiadała skrzydła składane co ułatwiało hangarowanie. Samoloty tego typu wzięły udział w kampanii wrześniowej w 1939 roku. Do walki weszło 49-51 maszyn, z czego ok. 35 utracono w boju, a ok. 11-14 sztuk przedostało się do Rumunii. Pojedyncze egzemplarze zostały przejęte przez wojska radzieckie i niemieckie.
PZL TS-11 Iskra jest współczesnym polskim samolotem szkolno-bojowy. Oblot prototypu miał miejsce w 1960 roku. Produkcja seryjna trwała w latach 1963-1987 kończąc się wytworzeniem 424 egzemplarzy tego samolotu. Napęd (od 1969 roku) zapewnia pojedynczy silnik odrzutowy WSK SO-3. Samolot osiąga prędkość maksymalną rzędu 720 km/h, a zasięg maksymalny dochodzi do 1250 kilometrów. Uzbrojenie pokładowe stanowi pojedyncze działko NS-23 albo NR-23 kal. 23 mm.
Wraz z szerokim wprowadzaniem do lotnictwa polskiego samolotów odrzutowych pojawiła się konieczność skonstruowania adekwatnego samolotu treningowego. Za jego opracowanie i produkcję były odpowiedzialne zakłady WSK "PZL Mielec", a jego głównym konstruktorem był Tadeusz Sołtyk. Nowy samolot okazał się udaną konstrukcją o niezłych osiągach, stosunkowo niskiej zawodności oraz niskich kosztach eksploatacji. W toku produkcji seryjnej powstało wiele wariantów tego samolotu. Pierwszą produkowaną seryjnie była wersja Iskra bis-A, napędzana jeszcze silnikiem SO-1. Krótko później pojawiła się wersja Iskra bis-B będąca już modelem szkolno-bojowym z możliwością zabierania uzbrojenia podwieszanego. Do służby weszła również wersja Iskra R, czyli wersja rozpoznania morskiego czy też Iskra bis D – wersja szkolno-bojowa. Powstała też wersja cywilna pozbawiona uzbrojenia o nazwie Iskra Jet. Wojskowymi użytkownikami samolotów TS-11 Iskra była Polska oraz Indie. W wersji cywilnej samoloty trafiły m.in.: do USA czy Wielkiej Brytanii.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
