Wektor mini13 Żuk A-1806 Pogotowie Ratunkowe

FSC Żuk to polski samochód dostawczy, który po raz pierwszy został zaprezentowany szerokiej publiczności w 1958 roku na Międzynarodowych Targach Poznańskich. Jego produkcja seryjna trwała w latach 1959-1998. Koncertowała się w miastach Lublin oraz Węgrów w Polsce, została też podjęta licencyjnie w Egipcie. W toku produkcji powstało ok. 590.000 egzemplarzy tego samochodu. Głównymi konstruktorami Żuka byli inżynierowie Stanisław Tański oraz Roman Skwarek.

Model Żuk został zaprojektowany i wdrożony do produkcji w celu zastąpienia na rynku samochodu FSC Lublin-51. Od swego poprzednika różnił się bardzo wieloma elementami. Przede wszystkim został oparty na samochodzie osobowym FSO Warszawa i współdzielił z nią podwozie, niektóre z silników oraz układ jezdny. Zmieniło się również całkowicie nadwozia i karoseria, która była teraz w wielu wersjach zamknięta. FSC Żuk produkowany Polsce był napędzany różnymi silnikami o mocy od 54 do 70 KM. Był również dostępny w kilku wersjach nadwozia, jako m.in.: towos, furgon, mikrobus czy pick-up. Na jego bazie powstawały też wersje specjalistyczne jak np. sanitarka czy samochód dyspozycyjny milicji. Samochód był bardzo popularny, pomimo swoich wad – przede wszystkim cechował się słabą trwałością zawieszenia, które było wysoce awaryjne, małym rozstawem kół co źle wpływało na właściwości na drodze czy wysoko położonym środkiem ciężkości.